Pierwszy zespół big-beatowy w Krakowie. Próby odbywały się w sali kawiarnianej „Wisły” – stąd nazwa zespołu: klub sportowy TS „Wisła” udostępnił pomieszczenia na próby oraz zasponsorował stroje estradowe dla członków zespołu uszyte w Spółdzielni Pracy im. Dąbrowskiego. Później grali w Nowej Hucie, przede wszystkim w klubie „Violinka” (inaczej „Jedynka”) na osiedlu Młodości 1, gdzie zyskali ogromną popularność.

Regularny, prawie półroczny cykl zabaw młodzieżowych Biała Gwiazda zorganizowała w sali Zespołu Pieśni i Tańca przy Zakładowym Domu Kultury na os. Górali, sali, która mogła pomieścić około 400 osób. Tam podejmuje inicjatywę „otwartego mikrofonu” polegającą na tym, że każdy mógł w trakcie zabawy, zgłosić się i z towarzyszeniem zespołu odśpiewać (a czasem tylko „wykonać”) swoją piosenkę. Chętnych oczywiście nie brakowało. Zrozumiałe, że niektórzy „wykonawcy” zyskiwali aplauz, a inni wzbudzali powszechną wesołość. Zapraszano zespół do grania na wieczorkach tanecznych w bardzo wielu liceach Krakowa.

Na fali popularności zespół „obsługiwał” imprezy w Domu Kultury przy ul. Krowoderskiej, w bronowickim klubie „Pinokio” czy Kawiarni „Olimpijka”

(dziś już nie istniejącej). Wreszcie na specjalne zaproszenie zespół wystąpił również w Łodzi, w studenckim Klubie „Pod siódemkami” przy ul. Piotrkowskiej 77.

Oczywiste, że idol całej ówczesnej młodzieży, Elvis musiał znaleźć swoje odbicie w repertuarze zespołu, w postaci instrumentalnego wykonania kilku jego głośnych przebojów z gatunku Rock & Rolla. Oprócz tego muzycy wykonywali szereg evergreen’ów jak Charmaine czy Perfidia i inne. Obowiązkowe były aktualnie pojawiające się przeboje jak Speedy Gonsalez Pat Boone’a czy Let’s Twist Again Chubby Checkera. Jerzy Ochoński pełniący rolę kierownika muzycznego grupy przygotowywał aranże „beatowe” także nowych piosenek jak słynny Starzyk Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” (naprawdę wzbudzało uznanie).

Potrzeba takich własnych pomysłów, staranniejszych aranżacji i lepszego wykonania wynikała również z przygotowań do zapowiedzianego, kilkuetapowego Konkursu Zespołów Big-Beatowych Krakowa. Należało wykonać coś, co będzie wyraźnym własnym akcentem. Oprócz wspomnianego Starzyka, była tym również słynna Tequila, której wykonanie ze zmiennym rytmem, tempem i niemal choreograficznymi elementami zawsze wzbudzało wybuch entuzjazmu.

Dużym sukcesem zespołu był występ w Barbakanie (wśród innych zespołów) na Juwenaliach w 1963 r.

Wczesną jesienią tego roku zespół zakończył swoją działalność. Część muzyków podjęła studia, inni przeszli do innych grup muzycznych.