Nazwisko: |
Boczkowski, Jerzy |
Pseudonim: |
Old Goj |
Data urodzenia: |
24 kwietnia 1882 |
Miejsce urodzenia: |
Włocławek |
Data śmierci: |
5 kwietnia 1953 |
Miejsce śmierci: |
Warszawa |
Kompozytor. W 1900 r. ukończył gimnazjum realne w Warszawie. Po maturze rozpoczął studia w Politechnice Warszawskiej, kontynuował je w Berlinie i Pradze. Po powrocie do kraju zaczął w 1908 r. pracować jako dziennikarz w warszawskiej „Nowej Gazecie”. Od 1909 r. współpracował jako kompozytor piosenek z kabaretem „Momus”. W 1915 r. został kierownikiem muzycznym Teatru „Żywa Mucha”, następnie kierował Teatrem „Miraż” (od września 1917 r.). 4 kwietnia 1919 r. otworzył Teatr „Qui pro Quo” i kierował nim do zamknięcia w 1931 r. Z kolei objął dyrekcję „Melodramu”. Od 1932 r. pracował jako recenzent teatralny „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”; używał niekiedy pseudonimu Old Goj. W 1933 r. był przez pewien czas dyrektorem Teatru „Morskie Oko”.
Na trzy lata przed wybuchem II wojny światowej wybrano go prezesem Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych; funkcję tę pełnił także po wojnie – do 1947 r. W 1939 r. kierował Teatrem „Małe Qui pro Quo”. Do wybuchu powstania warszawskiego prowadził Teatr „Złoty Ul”. Po wojnie był recenzentem teatralnym „Kuriera Codziennego”. Z jego twórczości kompozytorskiej największą popularność zyskały piosenki: Szumiały mu echa kawiarni, Niedobrze panie Bobrze i Letnia przygoda; był również autorem operetek[1].