Nazwisko: |
Boroński, Jerzy |
Data urodzenia: |
31 stycznia 1885 |
Miejsce urodzenia: |
Warszawa |
Data śmierci: |
11 października 1935 |
Miejsce śmierci: |
Warszawa |
Aktor charakterystyczny, monologista. Był synem Adolfa i Edwardy z Neumanów. Do gimnazjum uczęszczał w Krakowie. W 1905 r. debiutował w Teatrze Polskim w Poznaniu. Następnie grał w Teatrze Ludowym w Krakowie, w latach 1908–1912 ponownie w Poznaniu, a w późniejszym czasie m.in. w Teatrze Nowym we Lwowie oraz Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Po przeniesieniu się do Warszawy był aktorem charakterystycznym w teatrach: Qui pro Quo, Stańczyk, Perskie Oko, Morskie Oko, Hollywood. Reżyserował operetki, należał do Zarządu Głównego Związku Artystów Scen Polskich.
Znany był przede wszystkim jako znakomity wykonawca szmoncesów – był najlepszym interpretatorem utworów tego gatunku obok Ludwika Lawińskiego i Konrada Toma. Obdarzony charakterystycznie brzmiącym głosem, wrodzonym komizmem oraz zdolnościami aktorskimi, należał do czołówki warszawskich aktorów charakterystycznych i kabaretowych[1].