Nazwisko: |
Burkath, Władysław |
Data urodzenia: |
7 lutego 1892 |
Miejsce urodzenia: |
Majątek Ositniaczka (Ukraina) |
Data śmierci: |
1967 |
Miejsce śmierci: |
Lidawa (Łotwa) |
Pianista, kompozytor. Początkowo studiował grę organową u Mieczysława Surzyńskiego, następnie kształcił się w Konserwatorium Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Kijowie. Od 1920 r. studiował w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie u Michalowski_Aleksander i wkrótce uzyskał dyplom. Ukończył ponadto studia humanistyczne w Towarzystwie Kursów Naukowych. Od 1921 r. był profesorem w Szkole Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Lublinie. Koncertował w kraju (Poznań, Wilno, Gdańsk) i za granicą (Łotwa, Estonia, Finlandia).
W 1925 r. osiadł na stałe w Warszawie. Od 1927 r. prowadził prywatną klasę fortepianu. Zajmował się etnografią muz., opublikował obszerną pracę Z badań nad ludową pieśnią litewską. Był utalentowanym pianistą, akompaniatorem, kompozytorem, działał ponadto jako krytyk muzyczny i teatralny, współpracownik „Anteny”. W 1930 r. dokonał nagrań płytowych w Syrenie Record[1].