Dębski, Krzesimir

Zgłoszenie do artykułu: Dębski, Krzesimir

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Dębski, Krzesimir

Data urodzenia:

26 października 1953

Miejsce urodzenia:

Wałbrzych

Informacje

Kompozytor, aranżer, dyrygent, skrzypek i lider zespołów jazzowych. Ukończył Liceum Muzyczne w klasie fortepianu i skrzypiec. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu w klasie kompozycji Andrzeja Koszewskiego, studiował także dyrygenturę u Witolda Krzemieńskiego. W czasie nauki w liceum grał w amatorskich zespołach The Hazards i Maszyna Rytmu, z którym wystąpił na Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Rockowej w Kaliszu w 1973 r.

Jako skrzypek jazzowy zadebiutował w 1976 r. w zespole Warsztat w składzie: Krzesimir Dębski – vno, Bogdan Jarmołowicz – pf., lider, Krzysztof Przybyłowicz – dr., Waldemar Świergiel – tr., Zbigniew Wrombel – cb., bg. Po odejściu z zespołu w 1979 r. współpracował jako kompozytor, skrzypek i aranżer z poznańskim kabaretem Tey, Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji Zbigniewa Górnego, Orkiestrą Ósmego Dnia i zespołem jazzowym Kazimierza Jonkisza.

Od 1981 r. do 1986 r. prowadził zespół String Connection, z którym występował na festiwalach jazzowych w kraju, m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree w Warszawie w latach 1983–1986, i za granicą: w Hadze (Holandia), Norymberdze i Baden-Baden (RFN), Reno (USA), Helsinkach (Finlandia), Paryżu (Francja) i Montrealu (Kanada). Koncertował z nim także w Szwajcarii, ZSRR, Czechosłowacji, Holandii, Szwecji i na Węgrzech. Równocześnie jako solista brał udział w koncertach i recitalach, m.in. w String Summit w 1980 r. i World Music Meeting w 1985 r. w Baden-Baden (RFN). Grał z zespołami Tony’ego Lakatosa i Charles’a Tollivera. Prowadził zespół Di Rock Cimbalisten.

W 1988 r. poświęcił się pracy kompozytorskiej i aranżacyjnej. Współpracował jako aranżer i dyrygent z Adamem Makowiczem w przygotowaniu repertuaru recitali Adam Makowicz Plays Berlin, Adam Makowicz Plays PorterAdam Makowicz Plays Gershwin, a także z Jose Carrerasem, Stefanią Toczyską, Bartłomiejem Niziołem.

Jest kompozytorem:

– muzyki filmowej, muzyki teatralnej do widowisk WielkoludyParty;

– muzyki symfonicznej, m.in.: Fantazja na organy i wielką orkiestrę symfoniczną, Passacaglia Improvisazioni na orkiestrę, Synchromie, Toccata, Concertino, Sinfonietta;

– muzyki kameralnej: Backersfield Quintet, String Quartet, Musica Per Archi, Romantic Stories, Ani-Minimal Kaleidoscope, Sentimental Déjá vu;

– muzyki wokalnej i wokalno-instrumentalnej: Piekło, raj, Psalmodia, Biografioły, Missa Brevis, Laudate Dominum, Baccio Alla Siciliana na puzon i tamburyn, Flutophonie na flet solo, Quasi Waltz na sześcioro skrzypiec, Moment Musical na flet i fortepian;

– muzyki dla dzieci: Three Pieces for Children na skrzypce i fortepian, Forbidden Fruit osiem pieśni dla dzieci;

– muzyki elektronicznej, tematów jazzowych i piosenek, m.in. dla Krzysztofa Antkowiaka, Anny Jurksztowicz, Ryszarda Rynkowskiego.

Jako kompozytor i muzyk jazzowy otrzymał wiele zespołowych i indywidualnych nagród i wyróżnień na Studenckim Festiwalu Jazzowym „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu:

– IV nagrodę dla grupy Warsztat w 1976 r.,

– III nagrodę dla grupy Warsztat i II indywidualną w 1977 r.,

– wyróżnienie dla Orkiestry Ósmego Dnia

– oraz II nagrodę indywidualną i specjalną w 1978 r.

W ankiecie Jazz Top magazynu „Jazz Forum” w latach 1983–1988 zdobył tytuły muzyka, kompozytora i skrzypka roku, w 1987 r. aranżera roku, a w 1990 r. muzyka lat 80-tych. W 1986 r. znalazł się wśród dziesięciu najlepszych skrzypków jazzowych świata w ankiecie amerykańskiego magazynu „Down Beat”.

Jest także laureatem:

– I nagrody zespołowej dla grupy String Connection na Światowym Konkursie Jazzowym w Hoeilaart (Belgia) w 1983 r.,

– nagrody Ministra Kultury i Sztuki im. Stanisława Wyspiańskiego w 1985 r.,

– I nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole’ 85 za utwór pt. Diamentowy kolczyk,

– II nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’88 za kompozycję Będzie tak, jak jest i wyróżnienia za Zakazany owoc,

– II nagrody koncertu Premiery na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’91 za Muszelko ratuj mnie,

– Grand Prix na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’94 za Mrok,

– I nagrody konkursu kompozytorskiego Poznańskiej Wiosny Muzycznej w 1986 r.,

– nagrody za muzykę do widowiska Wielkoludy na Festiwalu Sztuk dla Dzieci w Wałbrzychu w 1986 r.,

– Genie Award Kanadyjskiej Akademii Filmowej w 1988 r.,

– nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk ’99 w kategorii kompozytor roku,

– Philip Award 2000 za muzykę do filmu Ogniem i mieczem,

– nagrody na International Film Festival w Pyrgos (Grecja) w 2001 r. za muzykę do filmu W pustyni i w puszczy,

– Premio de Publico Infantile w Urugwaju w 2004 r. za muzykę do serialu TV Magiczne drzewo,

– Złotej Kaczki 2004 za muzykę do filmu Stara baśń.

W 2005 r. wygrał konkurs rozpisany przez rodzinę Charliego Chaplina na nową ilustrację muzyczną do jego 16 komedii z lat 1915–1917. O swoim życiu i twórczości opowiada w książce Być artystą! Andrzeja HaegenbarthaAnny Świderskiej-Schwerin Jestem człowiekiem kresów, wydanej w 2007 r[1].

Bibliografia