Grzmią pod Stoczkiem armaty

Zgłoszenie do artykułu: Grzmią pod Stoczkiem armaty

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Grzmią pod Stoczkiem armaty

Mazur Dwernickiego

Krakusy

Autor słów:

Pol, Wincenty

Autor muzyki:

Kapliński, Julian

Karpiński, Julian[2], [3]

Korytyński, Albin[7]

Melodia:

ludowa[5]

Data powstania:

1831

Informacje

„Mazur...” powstał po pierwszej bitwie pod Stoczkiem 14 lutego 1831 r., którą dowodził jeden z bohaterów Powstania Listopadowego – gen. Józef Dwernicki (1779–1857). W czasie tej bitwy wielką rolę odegrali, jak w 1794 r., kosynierzy[9]. Oddział ten pobił rosyjską dywizję generała Teodora Gejsmara[4].

Białe rabaty występujące w tekście utworu, wzięły się stąd, że ułani z 2 Pułku Ułanów Królestwa Polskiego nosili mundury granatowe z białymi wyłogami (czyli „rabatami”). Trzeci dywizjon pułku stanowił główną siłę szarży rozstrzygającej o powodzeniu w bitwie pod Stoczkiem. Natomiast trzeci dywizjon 2-go Pułku Ułanów, Dwernicki sformował z weteranów pułku ochotniczo zgłaszających się pod jego dowództwo. Ułani, ci mieli nie tylko siwe wyłogi na mundurach, ale siwe wąsy i siwe głowy[10].

Bibliografia

1. 

Śpiewnik narodowy z nutami, Mikołów, Karol Miarka, 1920, s. 20–22.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

2. 

Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 62.

3. 

Woźny Michał, Jeszcze jeden mazur dzisiaj: pieśń w łatwym układzie na fortepian, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 26, 27.

4. 

Wacholc Maria, Śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 46, 47.

5. 

Cepelli Jan, Śpiewnik strzelecki szkoły junaka: dla organizacyj przysposobienia wojskowego, Warszawa, Główna Księgarnia Wojskowa, 1933, s. 147, 148.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu. Z ogólnej liczby 14 zwrotek, śpiewnik prezentuje 4 pierwsze.

6. 

Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 9, 10.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

7. 

Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. II, nr 40, s. 59–62.

8. 

Pilecka Ligia, Tam na błoniu błyszczy kwiecie: śpiewnik historyczny, wyd. Wyd 1 2 rzut, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1985, s. 48, 49.

9. 

Łochowski Leon, Korniewski Wiesław, ...pieśń ujdzie cało...: śpiewnik.. T. 1, Warszawa, Oddział Kultury Departamentu Wychowania Wojska Polskiego, 1992, s. 105–108.

10. 

Zalewski, Hubert