Aktor, autor tekstów, piosenkarz. Studia aktorskie odbył prywatnie u Romana Żelazowskiego we Lwowie. Występował początkowo w imprezach kabaretowych miejscowego Koła Literacko-Artystycznego. W 1911 r. był współzałożycielem kabaretu „Złoty Ul”; w tym samym roku zadebiutował na deskach Teatru Miejskiego. W 1913 r. występował w teatrze „Warszawskie Miniatury” oraz w teatrzyku na Dynasach.

Później przeniósł się do Łodzi, gdzie należał do zespołu teatru „Bi-Ba-Bo”; występował z zespołem tego teatru m.in. w Krakowie. Od około 1915 r. grał w lwowskim teatrze „Casino de Paris”. W sezonie 1918/1919 ponownie występował w Teatrze Miejskim, przede wszystkim zaś w zespole operetki, kreował również role dramatyczne. W latach 1919–1921 grał i reżyserował w teatrze „Nowości” w Krakowie, pisywał artykuły dotyczące aktualnego życia muzycznego w piśmie „Ilustrowany Przegląd Teatralny”.

Od sezonu 1921/1922 został zaangażowany do operetki w teatrze „Nowości” w Warszawie. Wkrótce stał się jednym z czołowych artystów operetki i kabaretu. Od 1922 r. przez trzy kolejne sezony grał w teatrze „Qui pro Quo”, jednocześnie występował w „Stańczyku”. Od 1925 do 1927 r. był artystą „Perskiego Oka”; od 1928 do 1932 r. grał ponownie „Qui pro Quo”. Występował również w innych teatrach: Teatrze Niewiarowskiej, „Hollywood”, „Bandzie”, „Rexie”, „Wielkiej Rewii”, „Cyruliku Warszawskim”, teatrze „13 rzędów”, „Figaro”.

Zagrał w wielu filmach, najczęściej w rolach komediowych (Każdemu wolno kochać, Sto metrów miłości, Antek Policmajster, ABC miłości). Filmy ugruntowały jego popularność i wielką sympatię, jaką darzyła go publiczność. Na początku II wojny światowej występował we Lwowie – w Teatrze Miniatur (1940 r.). Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej należał do grup teatralnych przy wojsku polskim: Czołówki Teatralnej „Ref-Rena”, Polskiej Parady, Teatru Dramatycznego 2 Korpusu. Po wojnie osiadł na stale w Londynie. Występował tam w polskich teatrach i klubach, zagrał także w kilku angielskich filmach.

Był ponadto reżyserem operetek (współpracował jako reżyser m.in. z Leonem Schillerem). Napisał sztukę teatralną Mama przyjechała, był scenografem i choreografem, autorem artykułów na tematy teatralne w pismach polskich ukazujących się w Anglii, Francji i USA, autorem wspomnieniowych książek. Po raz ostatni wystąpił w 1968 r. w Londynie w Gałązce rozmarynu^[1].