Lidauer, Wladysław

Zgłoszenie do artykułu: Lidauer, Wladysław

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Lidauer, Wladysław

Właściwie:

Lidauer, Wolf

Pseudonim:

Lido

Data urodzenia:

1890
Dokładna data nie jest znana – między 1890 a 1893 r.

Data śmierci:

Dokładna data nie jest znana – podczas II wojny światowej.

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Kompozytor. Z wykształcenia skrzypek. W latach 1915–1916 grał w Łódzkiej Orkiestrze Symfonicznej. Po I wojnie światowej był muzykiem kawiarnianym i orkiestrowym. Należał m.in. do orkiestry Henryka Golda, z którą występował w lokalach dancingowych, m.in. w „Adrii”. Brał wielokrotnie udział w sesjach nagraniowych jako członek orkiestr wytwórni płyt gramofonowych. Realizował również nagrania muzyki filmowej.

Skomponował niewiele piosenek, za to utrzymanych na dobrym poziomie. Jedną z najwcześniejszych był foxtrot Zdemaskuj się, napisany z Ludwikiem Starskim dla teatru „Gong” w 1926 r. Spośród jego kompozycji ogromną popularność zdobyło tango Graj skrzypku, graj, wykonywane w całej Polsce przez wiele orkiestr, piosenkarzy, w teatrzykach, lokalach dancingowych itd., nagrane na płytach w wielu wykonaniach. Inne jego utwory były znane z wydań nutowych. Był członkiem Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych. Zginął podczas okupacji hitlerowskiej w getcie warszawskim[1].

Bibliografia