Piosenkarka. Ukończyła Wyższe Kursy dla Kobiet im. dr. Adriana Baranieckiego w Krakowie. Występowała na scenie od 1920 r., początkowo w teatrze „Bagatela” w Krakowie, następnie w Teatrze im. Juliusza Słowackiego. W 1924 r. została zaangażowana przez Arnolda Szyfmana i przeniosła się do Warszawy. W Teatrze Polskim grała m.in. w Dziejach grzechu Stefana Żeromskiego; w sierpniu 1929 r. wystąpiła tam w sztuce Artyści Georges’a Mankera Wattersa i Artura Hopkinsa. Nieco później rozpoczęła występy w teatrach rewiowych: 2 października 1930 r. pojawiła się na deskach teatru „Qui pro Quo” (w rewii Zjazd centrośmiechu) a od grudnia 1931 r. grała w teatrze „Banda”. Później brała udział w przedstawieniach muzycznych na różnych scenach. 13 lipca 1932 r. wystąpiła w Teatrze Polskim w premierze komedii muzycznej Jim i Jill; grała w niej ponad 90 razy i odniosła duży sukces. 26 kwietnia 1933 r. brała udział w premierze komedii muzycznej Moja siostra i ja Ralfa Benatzky’ego. W 1935 r. grała w Teatrze Letnim w tytułowej roli w Pięknej Helenie Jacques‘a Offenbacha. W 1937 r. grała w farsie Jadzia wdowa w Teatrze Polskim. Miała także w dorobku udział w rolach dramatycznych, w takich sztukach, jak m.in. Marieta, Uciekła mi przepióreczka, Stare wino.

Jej popularność spotęgował Marian Hemar, czyniąc z aktorki dramatycznej pieśniarkę, interpretatorkę tak głośnych szlagierów, jak Pensylwania i Wspomnij mnie. Z myślą o niej adaptował kilka komedii muzycznych.

Maria Modzelewska, obdarzona niewielkim, ale pełnym uroku głosem sopranowym oraz nieprzeciętnymi zdolnościami interpretatorskimi, dokonała wysokiej klasy nagrań płytowych dla firm: „Columbia”, „Parlophon”, „Odeon” i „Syrena Record”.

Podczas II wojny światowej znalazła się w USA. Występowała w Nowym Jorku, Bostonie, Filadelfii. Należała do zespołu „Polskiego Teatru Artystów”, brała udział w sztukach: Pastorałka, Warszawianka, Dziady. Występowała również w Carnegie Hall, w programie Sentymentalny Sylwester w 1942 r. Prezesowała Kołu Artystów Sceny Polskiej w Ameryce (od 1943 r.). W 1955 r. brała udział w obchodach mickiewiczowskich w Nowym Jorku, w tym samym roku odbył się jej benefis w Londynie. W 1957 r. brała udział w przedstawieniach pod auspicjami Polskiego Instytutu Naukowego. Z kolei w latach 1956–1958 występowała w programach telewizyjnych Echa z Polski w Nowym Jorku.

W latach dziewięćdziesiątych powróciła do Polski. Zamieszkała w Domu Aktora w Skolimowie pod Warszawą^[2].