Tytuł: |
Przybieżeli do Betlejem |
|
Przybieżeli do Betlejem pasterze |
|
Przybieżeli do Betleem pasterze… |
Klasyfikacja: |
kolęda |
Autor słów: |
nieznany |
Tekst figuruje w Symfoniach anielskich z 1630 r. jako symfonia trzydziesta pierwsza, ze wskazówką, iż ma być śpiewany jak Otóż tobie, pani matko. Melodia ta przewidywała najwidoczniej liczne powtórzenia, tekst bowiem zapisany jest następująco:
Przybieżełi do Betlejem pasterze,
pasterze, pasterze, pasterze,
grając skoczno Dzieciąteczku na lerze,
na lerze, na lerze, na lerze.
Nie ma natomiast dzisiejszego refrenu. Ową pierwotną wersję tekstu zawierają rękopisy karmelitańskie BJ3642 i 3646 oraz kantyczka Chybińskiego w swej II części, a także zbiory drukowane z lat 1734 (i 1769), 1754, 1767 (i 1785), 1796 i 1799, zawsze w całości, ale ze zmienionym nieco powtórzeniem: „ej, ej, pasterze pasterze”. Kiedy zaczęto śpiewać pastorałkę w dzisiejszej wersji, tzn. bez powtórzeń i z obecnym refrenem, nie wiemy. Nie znają jej jeszcze Pastorałki i kolędy Mioduszewskiego z 1843 r., gdzie zamieszczona jest wersja z druków XVIII-wiecznych. W Dodatku do Pastorałek i kolęd z 1853 r. figuruje melodia dziś śpiewana, tekst jest jednak swobodną parafrazą symfonii trzydziestej pierwszej; posiada już refren, metrycznie odpowiadający dzisiejszemu, lecz o innej treści. Wersję dziś przyjętą zamieszcza w 1878 r. w Śpiewniczku Siedlecki[2].
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.