Nazwisko: |
Tychowski, Wiktor |
Właściwie: |
Tychowski, Jan Wiktor |
Data urodzenia: |
30 sierpnia 1903 |
Miejsce urodzenia: |
Lwów |
Data śmierci: |
1973
|
Kompozytor, gitarzysta. Grał na gitarze hawajskiej i stał się prekursorem tego instrumentu w Polsce. Dzięki znakomitej technice cieszył się wielką popularnością – w latach trzydziestych był bardzo znanym i modnym gitarzystą, angażowało go wiele orkiestr rozrywkowych i tanecznych. Występował często w Polskim Radiu, w rozgłośniach w Warszawie, Poznaniu, Lwowie. Należał do przeróżnych zespołów gitar hawajskich, jak również kierował takowymi (np. wspólnie z Mieczysławem Wróblewskim czy Wiktorem Osieckim), występował w teatrach rewiowych (np. „Hollywood”), dokonywał nagrań w wytwórni „Cristal Electro” ze swą orkiestrą, wystąpił jako muzyk w kilku filmach, m.in. w Szpiegu w masce i Dwóch Joasiach. Pod własnym nazwiskiem nagrywał w „Syrenie Record” jako akompaniator i solista, a także jako dyrygent orkiestry.
Był również kompozytorem; kilka jego piosenek stało się szlagierami, np. Moja gitara (tango lwowskie z wykorzystaniem motywów ludowych), Musiałem cię zostawić i inne. W 1935 r. prowadził w Katowicach orkiestrę taneczną z muzykiem Sznelwarem, działającą w hotelu „Monopol”.
W ostatnich latach przed II wojną światową występował na polskich statkach rejsowych jako muzyk bądź piosenkarz (odbył np. rejs statkiem „Kościuszko” przez Oslo, Kopenhagę, Londyn i Islandię, prowadząc zabawy taneczne). Uczestniczył w walkach powstańczych na Śląsku jako zastępca dowódcy 1 plutonu żandarmerii. Był członkiem Związku Powstańców Śląskich, odznaczonym Krzyżem Walecznych. Podczas II wojny światowej służył w marynarce w stopniu starszego bosmana (1944 r.); pełnił też funkcję szefa kuchni na statku „Stefan Batory”, transportującym żołnierzy 2 Korpusu. Data jego śmierci nie jest znana (zmarł prawdopodobnie na emigracji)[1].