Upływa szybko życie

Zgłoszenie do artykułu: Upływa szybko życie

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Upływa szybko życie

Za rok, za dzień, za chwilę

Na pożegnanie

Koniec roku

Na pożegnanie szkoły

Autor słów:

Leśniak, Franciszek

nieznany[10]

Autor muzyki:

Leśniak, Franciszek

Data powstania:

1877

Miejsce powstania:

Stary Sącz

Informacje

Piosenka powstała na zakończenie roku szkolnego w gimnazjum w Starym Sączu i w następnych dziesięcioleciach zdobyła ogólnokrajową popularność[5].

Ta popularna piosenka towarzyska znana była już na początku XX w., później śpiewano ją w Legionach i w harcerstwie. Większość śpiewników pomija milczeniem autora tej pieśni. Był nim Franciszek Leśniak. Opublikował on w roku 1910 największy zbiór pieśni polskich, obyczajowych i okolicznościowych w opracowaniu muzycznym Stefana Surzyńskiego. Niewykluczone, że S. Surzyński jest kompozytorem tej pieśni[11].

Bibliografia

1. 

Lirenka: wieniec pieśni na uroczystość wiosenną dziatwy w układzie na 1 i 2 głosy, Lwów, Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych, 1930, s. 23.

2. 

Szul Bogusław, Piosenki leguna tułacza, Warszawa, 1919, s. 18.

3. 

Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 195.

4. 

Waśniewski Zbigniew, Kaszycki Jerzy, To idzie młodość: śpiewnik jednogłosowy, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1962, s. 201.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.

5. 

Wacholc Maria, Śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 93, 94.

6. 

Brojacz, Władysław, Krzemień, Krzysztof, Królikowski, Jacek, Karczma piwna, czyli huczne spotkanie Gwarków i Fuksów Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa – Kraków, Kraków, Związek Socjalistycznej Młodzieży Polskiej przy Instytucie Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, 1980, nr 28.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.

7. 

Wójcicki Antoni, Cieślak Antoni, Polskie pieśni i piosenki: śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwo Polonia, 1989, s. 185, 186, 217.

8. 

Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 119, 120.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

9. 

Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. II, nr 72, s. 106–108.
W śpiewniku zamieszczono dwa warianty melodyczne utworu.

10. 

Heering Krzysztof, Śpiewnik harcerski, Warszawa, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 34, 35.

11. 

Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 366, 367.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.