Kupimy choinkę

Zgłoszenie do artykułu: Kupimy choinkę

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Kupimy choinkę

Autor słów:

Gellnerowa, Danuta

Autor muzyki:

Ciechan, Zbigniew

Informacje

Propozycja zabawy:

Akompaniament do piosenki może być wykonany na janczarach i dzwonkach. W kolejnych zwrotkach najpierw dźwięczą w rytmie piosenki janczary, od słów: Kole le le… do akompaniamentu dołączają się dzwonki, grając przez cały czas dźwięk a, zastępując go jedynie przy zakończeniu dźwiękiem d (ostatnie la).

Kilkoro dzieci otrzymuje instrumenty, pozostałe „jadą sankami”: ustawiają się w „zaprzęgach” po troje – dwoje z przodu („konie”), jedno z tyłu („woźnica”).

„Zaprzęgi jadą” dookoła sali przy akompaniamencie piosenki i instrumentów perkusyjnych. Przy słowach Kole le le… dzieci zatrzymują się, „konie grzebią w miejscu nogą”, a „woźnice” przechodzą o dwa lub trzy miejsca do przodu, czyli „przesiadają się do innych sań”. Zabawa powtarza się dwa razy przy dwóch pierwszych zwrotkach piosenki. Wraz z rozpoczęciem trzeciej zwrotki wszystkie dzieci opuszczają swoich partnerów z „sanek” i biegną wężem w różne strony sali za wybraną przez nauczycielkę dziewczynką trzymającą w ręce świerkową gałązkę. Przy słowach Kole le le… dziewczynka staje w środku sali, dzieci szybko ustawiają się dookoła niej i klaszczą w rytmie piosenki[1].

Bibliografia