Zgłoszenie do artykułu: Czarna Mańka

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

W tej wersji to utwór kabaretowy z tekstem Czesława Gumkowskiego i muzyką Ludwika Halperna. Istnieją jednak liczne wersje uliczne Czarnej Mańki. Jest kilkanaście pieśni również o Rudej Mańce, Klawej Helce, Rum–Helce oraz innych znanych damach z warszawskiego półświatka. Na domowy użytek przetłumaczono nawet z rosyjskiego słynną pieśń o Murce. Rejestr tych postaci opiera się zresztą na autentycznych rejestrach policyjnych. Czarna Mańka nie daje się jednak zdystansować rywalkom do popularności. Wnikliwe studium poświęcił jej kiedyś Leopold Tyrmand. Ostatnio Czarną Mańkę ekshumowano w sztuce Jerzego Waldorfa – Wodewil spod mostu w Teatrze Syrena. Nie bez powodzenia, co o czymś świadczy[2].