Tekst tej kolędy, opowiadającej o ciężkich warunkach dzieci warszawskich, został wydrukowany w numerze 118 dziennika konspiracyjnego „Demokrata” z dnia 24 grudnia 1943 r. Podpisano go literami „Sk”. Według danych zawartych w pracy magisterskiej Barbary Sroki, absolwentki Uniwersytetu Wrocławskiego, kolędę nadesłał do redakcji „Demokraty” stały czytelnik pisma z Pragi o nieznanym nazwisku. Utwór jego pióra nie był parafrazą żadnej ze znanych kolęd kościelnych. Taką informację przekazał B. Sroce były naczelny redaktor podziemnego dziennika – Grzegorz Załęski. Według innych, niepotwierdzonych domysłów, za literami „Sk”, którymi podpisano kolędę, ukrył się jeden z redaktorów „Demokraty”, poeta Stanisław Kowalczyk, zamordowany przez hitlerowców w 1944 r. Do Betlejem śpiewano w różnych regionach Generalnej Guberni. Melodię oparto na motywach dwóch kościelnych pieśni kolędowych[1].
