Jezus malusieńki

Zgłoszenie do artykułu: Jezus malusieńki

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Jezus malusieńki

Jezu malusiyńki

Klasyfikacja:

kolęda

Informacje

Melodię przekazują rękopisy karmelitańskie: kantyczka Chybińskiego oraz rękopis z bibioteki klasztornej, sygn. 95, a także jeden z rękopisów franciszkanek z I poł. XVIII w. Kolęda podana przez MioduszewskiegoPastorałkach i kolędach z 1843 r. nieznacznie różni się od wersji śpiewanej współcześnie.

Słów utworu nie podają XVIII-wieczne zbiory drukowane. Zamieszczają je tylko niektóre rękopisy: BJ 3639 oraz BJ 3640 (karmelitański), staniątecki z 1754 r. (Gąsiorowskiej). Kolęda nosi tam tytuł Kommizeracyja, a tekst liczy 12–13 zwrotek, przy czym dalsze strofy tracą charakter epicki, przechodząc do adoracyjnych rozważań[1].

Bibliografia

1. 

Szweykowska Anna, Polskie kolędy i pastorałki: antologia, wyd. 3, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 30, 177.

2. 

Egert-Romanowska, Joanna, Thor, Piort Robert, Kolędy: chwała na wysokości a pokój na ziemi!, wyd. 3, Warszawa, Wydawnictwo Alfa-Wero, 1990, s. 79.

3. 

Mioduszewski Michał Marcin, Pastorałki i kolędy z melodyjami czyli Piosnki wesołe ludu w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane, Kraków, Drukarnia Stanisława Gieszkowskiego, 1843

4. 

Wacholc Maria, Śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 18.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

5. 

Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 75, 76.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

6. 

Brzozowski Korneliusz, Marysine śpiewanki: 50 piosenek dla szkół powszechnych. Z. 2, Lwów, Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych, 1937, s. 27, 28.
Publikacja zawiera trzy pierwsze zwrotki.

7. 

Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 44.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

8. 

Chojecki Leon, 12 kolęd, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1935, s. 5.
Publikacja zawiera pierwszą zwrotkę.

9. 

Mayzner Tadeusz, Śpiewnik szkolny: na 1, 2 i 3 głosy równe, Warszawa, Instytut Wydawniczy „Sztuka”, 1947, s. 8.

10. 

Janiszewska-Nebelska Alicja, Dwanaście piosenek: na dwoje skrzypiec, Warszawa, Wydawnictwo Muzyczne „Lira Polska”, 1928, s. 7.
Instrumentalne opracowanie pieśni.

11. 

Galas Stanisław, Najpiękniejsze kolędy polskie: na akordeon, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1958, s. 8.

12. 

Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 201.
Zamiast w który Dziecię uwinąwszy jest w który Dziecię owinąwszy.

13. 

Flasza Tomasz, 50 najwięcej używanych kolęd, Kraków, Antoni Piwarski i Spółka, 1930, s. 14.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

14. 

Bartkiewicz Tomasz Karol, Msza pasterska, Poznań, Kazimierz Tomasz Barwicki, 1948, s. 4.
Publikacja zawiera dwie pierwsze zwrotki. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu. Zawiera natomiast opracowanie na tenor i bas autorstwa Tomasza Karola Bartkiewicza.