Poeta i autor tekstów piosenek, także producent telewizyjny. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. W czasie studiów współpracował z teatrzykiem Kalambur oraz Studiem Piosenki klubu studenckiego „Pałacyk” we Wrocławiu. Jako autor zadebiutował tekstem piosenki Epitafium dla Edith Piaf, wykonanej przez Teresę Tutinas na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1964 r. Zaczął wówczas pisać m.in. dla Nastolatków, Ali-Babek, Romualda i Romana, Nurtu, Trzech Koron, En Face i Homo Homini.

Od połowy lat 70-tych współorganizował wrocławskie imprezy muzyczne, m.in. Studencki Festiwal Jazzowy „Jazz nad Odrą” oraz Przegląd Piosenki Aktorskiej. Jest autorem tekstów piosenek m.in. dla Gaygi, Anny Jantar, Ireny Jarockiej, Marii Jeżowskiej, Krzysztofa Krawczyka, Bogusława Meca, Partity, Krystyny Prońko, Andrzeja Rybińskiego, Ireny Santor, Urszuli Sipińskiej, Skaldów i grupy Vox, a także twórcą monograficznych programów tv o gwiazdach polskiej estrady.

Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 42 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Jest laureatem:

– II nagrody na Ogólnopolskim Turnieju Jednego Wiersza w 1963 r.,

– wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’64 za piosenkę Epitafium dla Edith Piaf,

– I nagrody na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1968 r. za Nie pojadę z tobą na wieś,

– I nagrody w konkursie piosenki na Festiwalu Kultury Studentów w Krakowie w 1969 r.,

– Złotego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’74 za utwór Piosenka melduje się na rozkaz,

– II nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’75 za W tym domu straszy,

– Złotego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’76 za Wszystkie barwy lipca^[1].