Marianowicz, Antoni

Zgłoszenie do artykułu: Marianowicz, Antoni

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Marianowicz, Antoni

Właściwie:

Berman, Kazimierz

Data urodzenia:

4 stycznia 1924

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

3 czerwca 2003

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Prozaik, poeta, satyryk i tłumacz. Studiował prawo (podczas okupacji na kursach prawniczych w warszawskim getcie), absolwent Szkoły Dyplomatyczno-Konsularnej przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Debiutował w 1942 r. wierszami i tekstami satyrycznymi kolportowanymi w postaci maszynopisów. W latach 1946–1948 był korespondentem Polskiej Agencji Prasowej i attaché Poselstwa RP w Brukseli.

Po powrocie do Polski do 1989 r. związany był z tygodnikiem satyrycznym „Szpilki”, początkowo jako autor, później zastępca redaktora naczelnego oraz członek kolegium redakcyjnego. Jest autorem tekstów satyrycznych dla estrady i kabaretów. Publikował je także w prasie codziennej i periodykach. Współpracował z Polskim Radiem (m.in. Eterek, Radiokronika Decybel) i TVP (m.in. Wielokropek, Delikatesy). Jest autorem komedii satyrycznej Dobroczyńca ludzkości (współautor Wiesław Brudziński), licznych szopek satyrycznych, m.in. Upominki noworoczneKramik z kukiełkami (współautor Brzechwa_Jan_(Szer-Szen), Janusz Minkiewicz); wierszy, felietonów, fraszek, humoresek, parodii i piosenek, wydanych m.in. w tomikach: Przejrzyste aluzje, Bez pardonu, Na udeptanej ziemi, Satyry, Opowiastki spod ciemnej gwiazdki, Kłopoty milionera, Plamy na słoneczku, Bez pardonu, Na wpół drwiąco, Ocet siedmiu złodziei, Kocham, lubię ... żartuję, Co państwu dolega?, Królowa Bona umarła?, Za czym pani stoi?, Hobby naszej dobby, Duchy na dachu, Noc hieny; wierszy dla dzieci w tomikach: Kara Mustafa, Muchy króla Apsika, Strasznie głupie wierszyki, Kolorowe wagoniki, Kremowe abecadło, Raz czterej mędrcy, Pan Śmieszek, Widzi mi się, Bawimy się w rymy, Czy ktoś widział; bajek muzycznych Tańczące krasnoludki (wg braci Grimm, muz. Ryszard Sielicki) i Brzydkie kaczątko (wg Hansa Christiana Andersena, muz. Ryszard Sielicki) oraz przekładów bajek i tekstów piosenek w filmach Walta Disneya; scenariusza filmowego Inspekcja pana Anatola (współautor Jan Rybkowski, Zdzisław Skowroński); scenariuszy widowisk telewizyjnych Uważaj na zakrętach, Teatrzyk Antoniego Marianowicza (wspólautor M. Małysz); telewizyjnych widowisk muzycznych Co się może zdarzyć w nocy, Śpiewająco i tańcząco, Noc hieny; powieści kryminalnej Igranie z ogniem, wspomnień: Pchli targ, Życie surowo wzbronione, Moje wojenne losy, Wspomnienia rodzinne.

W latach 70-tych i 80-tych poświęcił się twórczości dla polskich teatrów muzycznych. Jest autorem: librett musicalowych i komedii muzycznych Dama od Maxima (muz. Ryszard Sielicki), Machiavelli (współautor Ryszard Marek Groński, muz. Jerzy Wasowski), Widzewska ballada (współautor Ryszard Marek Groński, muz. Piotr Hertel), Majcher Lady (współautor Ryszard Marek Groński, muz. Jerzy Derfel), Drakula (muz. Wojciech Karolak), Diabeł nie śpi (współautor Ryszard Marek Groński, muz. Ryszard Sielicki), Pchła w uchu (wg Georges’a Feydeaua, muz. Władysław Słowiński), Proszę wsiadać, drzwi zamykać (wg E. Monceya, muz. Władysław Słowiński); przekładów i adaptacji klasyki musicalowej, m.in. Skrzypek na dachu, Gigi, Me and My Girl, Skrzeczek; z Januszem Minkiewiczem, m.in. My Fair Lady, Fantastyczny rejs, Człowiek z La Manczy, Córka Madame Argot, Hello Dolly, Dziewczyna szeryfa, Obiecanki, cacanki, Zorba, I Do, I Do; z Ryszardem Markiem Grońskim: Kraina uśmiechu. Napisał także monografię musicalu amerykańskiego Przetańczyć całą noc... (współpraca Jacek Sylwin)[1].

Bibliografia