O, Najświętsza Panienko

Zgłoszenie do artykułu: O, Najświętsza Panienko

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

O, Najświętsza Panienko

Pieśń o wojnie tureckiej

Informacje

Tekst utworu został nadesłany przez Bolesława Wilka w ramach konkursu zorganizowanego staraniem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Wiejskiej oraz redakcji tygodnika „Nowa Wieś”. Jego informatorem był ojciec – Franciszek Wilk.

Utwór o wyprawie króla Sobieskiego pod Wiedeń należała do repertuaru pieśni dziadowskich, śpiewanych po odpustach i jarmarkach. Opisał ją Władysław Semkowicz w publikacji pt. Pieśni o królu Sobieskim (Wisła 1900, s. 187). Można ją znaleźć również u Oskara Kolberga – Lud (t. XIX, s. 132) oraz u Michała Federowskiego – Lud białoruski (t. VI, Pieśni, cz. VII, Warszawa, 1964, s. 297).

W pieśni zróżnicowana liczba sylab w wierszach poszczególnych zwrotek tekstu pociągała za sobą rozdrobnienia rytmiczne melodii i recytatywiczne wykonanie tych partii tekstu. Ujawniona obecnie wersja leżajska jest cennym okazem, tak ze względu na wyczerpującą treść, jak i ze względu na melodię. W dziewiętnastowiecznych zbiorach naszych pieśni ludowych muzyczny zapis o odsieczy wiedeńskiej występuje bardzo rzadko. Melodia uzyskana z okazji konkursu jest odmienna od publikowanych (por.: np. Oskar Kolberg Dzieła wszystkie, t. VI, Krakowskie, cz. II, Wrocław-Poznań 1963, s. 232–233). Odmienna jest również od wersji śpiewanej w Krakowie i okolicach w okresie międzywojennym (nagrano ją w 1950 r. – taśma znajduje się w Archiwum Folkloru Muzycznego Instytutu Sztuki PAN, t. 673/14)[1].

http://wilanow-palac.pl/piesn_o_wojnie_tureckiej.html">http://wilanow-palac.pl/piesn_o_wojnie_tureckiej.html[2].

http://www.youtube.com/watch?v=9wnY-l3-uaA">http://www.youtube.com/watch?v=9wnY-l3-uaA[2].

Bibliografia

1. 

Świrko Stanisław, Z pieśnią i karabinem: pieśni partyzanckie i okupacyjne z lat 1939–1945: wybór materiałów z konkursu ZMW i „Nowej Wsi”, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 132–134, 517, 518.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

2. 

http://wilanow-palac.pl
Muzeum Pałac w Wilanowie (Maria Nawrocka-Teodorczyk).

3. 

Siwiec, Maria
Tekst pozyskany został w ramach stypendium „Warsztaty śpiewu Marii Siwiec” z Funduszu Promocji Twórczości MKiDzN 2014.