Tytuł: |
Oj siadaj, siadaj |
Obrzędowa pieśń weselna z Tarnobrzeskiego, towarzysząca wyjazdowi dziewczyny z domu rodziców do domu pana młodego. Panna młoda żegna się w niej nie tylko z bliskimi, ale i z wnętrzem izby – przekorna gra na zwłokę, figura poetycka, a może pozostałość wiary w znaczenie przedmiotów martwych, wykraczające daleko poza ich wartość użytkową i zwykłe przywiązanie[2]?
1. |
|
2. |
http://www.mikolaje.lublin.pl/ |