Oj siadaj, siadaj

Zgłoszenie do artykułu: Oj siadaj, siadaj

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Oj, siadaj, siadaj kochanie moje – juz tu nie pomoze płakanie twoje.

Juz płakanie nie pómoze, bo juz konie stoją w wozie –

Siadaj kochanie! Siadaj kochanie!

Oj, zaraz, zaraz bede siadała – jesce zem się z uojcem nie pozegnała.

Do widzenia miły uojce, com ci była do pómocy –

Teraz nie bede.

Do widzenia miły uojce...

Oj, siadaj, siadaj...

Oj, zaraz, zaraz bede siadała – jesce zem się z matką nie pozegnała.

Do widzenia miła matko, coś mnie wychowała gładko –

Teraz nie bedzies.

Do widzenia miła matko...

Oj, siadaj, siadaj...

Oj, zaraz, zaraz bede siadała – jesce zem się z bratem nie pozegnała.

Do widzenia miły bracie, com ci była na zawadzie –

Teraz nie bede.

Do widzenia miły bracie...

Oj, siadaj, siadaj...

Oj, zaraz, zaraz bede siadała – jesce zem się z domem nie pozegnała.

Do widzenia węgły, ściany i ty, piecu murowany –

Bo ja juz jade.

Do widzenia węgły...

Oj, siadaj, siadaj kochanie moje – juz tu nie pomoze płakanie twoje.

Juz płakanie nie pómoze, bo juz konie stoją w wozie –

Siadaj kochanie! Siadaj kochanie![2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.mikolaje.lublin.pl/
Oficjalna strona Orkiestry św. Mikołaja [odczyt: 07.04.2014].