Tytuł: |
Smutne drzewo, biała kora |
Tekst został nadesłany przez Jana Kaweckiego w ramach konkursu zorganizowanego staraniem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Wiejskiej oraz redakcji tygodnika „Nowa Wieś”. Informatorką uczestnika była Franciszka Błońska, która poznała tę pieśń w powiecie Sokołów Podlaski.
Początek melodii, a dokładnie pierwsze dwa takty, brzmi identycznie jak początek ballady ludowej o siostrze, która wyszła za zbójnika, żywej jeszcze w pamięci ludu np. na Kaszubach: „Cztery mile za Warszawą starsza siostra wyszła za mąż”. Ten sam początek mają niektóre warianty balladowej pieśni o siostrze, która truje brata: „Na Podolu biały kamień, Podolanka siedzi na nim”. Trudno nie zauważyć, że struktura rytmiczna nadesłanej melodii jest analogiczna do struktury melodii partyzanckiej pieśni pt. Dziś do ciebie przyjść nie mogę. Stwierdzenie tych analogii nie przesądza o genetycznym powiązaniu rozpatrywanych utworów[1].
1. |
Świrko Stanisław, Z pieśnią i karabinem: pieśni partyzanckie i okupacyjne z lat 1939–1945: wybór materiałów z konkursu ZMW i „Nowej Wsi”, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 373, 544. |