Zgłoszenie do artykułu: Warszawianka

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Warszawianka

Oto dziś dzień krwi i chwały

Warszawianka 1831 r.

Warszawianka I

Klasyfikacja:

pieśń legionowa

Autor słów:

Delavigne, Kazimierz
Autor słów oryginalnych.

Sienkiewicz, Karol Kazimierz
Dokonał przekładu oryginału z języka francuskiego.

Autor muzyki:

Kurpiński, Karol

Prosnak, Jan[11]
Dokonał opracowania muzycznego na podstawie pierwodruku Warszawianki z 1831 r.

Data powstania:

1831

Informacje

Casimir Francois Delavigne (1793–1843) był narodowym poetą francuskim. Pod wrażeniem powstania listopadowego napisał w 1831 r. wiersz „La Varsovienne” („Warszawianka”). Melodię skomponował, po zapoznaniu się z przekładem Karola Sienkiewicza (1793–1860), wybitny kompozytor i dyrygent operowy – Karol Kurpiński (1785–1857), autor „Krakowiaków i Górali”. Warto wspomnieć, że Delavigne przybrał po wybuchu powstania listopadowego imię Casimir (Kazimierz), aby zamanifestować swoją solidarność z Polakami[9].

Paryska premiera „La Varsovienne” miała miejsce 1 marca 1831 r. w czasie manifestacji solidarności z narodem polskim. Muzykę skomponował, na prośbę Delavigne, Daniel Auber, pieśń wykonał popularny tenor – Adolf Neurit. Na widowni znalazło się wiele osobistości:

– gen. Marie de La Fayette,

– baron Ludwik de Bignon,

– trubadur Pierre Jean de Beranger.

Wyżej wymienione osoby tworzyły tak zwany Komitet Polski działający na rzecz powstania listopadowego.

W Polsce znana jest wersja „Warszawianki” z muzyką Karola Kurpińskiego, gdyż muzyka Aubera „odstawała” od stylu modnych w Warszawie pieśni wojennych. Również polski tekst napisany przez Sienkiewicza kolidował z nastrojem francuskiej melodii. Dlatego Kurpiński stworzył zupełnie nową muzykę[26].

Pierwsza polska prezentacja pieśni odbyła się pod batutą kompozytora Karola Kurpińskiego 5 kwietnia 1831 r. w antrakcie przedstawienia w Teatrze Narodowym[10]. Pomimo pochodzenia obcego, jest ona nierozerwalnie związana z tradycją polską. W oryginale zamiast zwrotu „W gwiazdę Polski” (1 zwrotka) jest „W tęczę Franków”, co było aktualną wówczas aluzją do Rewolucji Francuskiej[5].

Jest to jedna z piosenek stanowiących łączność między rodakami, a tymi, którzy przelali krew dla Polski i jednoczyli się w idei. Żołnierze śpiewali ją w każdej okoliczności[4]. Utwór wykonany również został podczas walk o krzyż w Nowej Hucie w 1967 r. Śpiewali je idący do ataku na milicyjne kordony wychodzący z huty robotnicy[17].

Utwór pretendował do miana hymnu narodowego, ale tekst uznano za „nieaktualny” po odzyskaniu niepodległości przez Polskę[18].

Pod natchnieniem pieśni Stanisław Wyspiański stworzył dramat narodowy pod tytułem „Warszawianka – pieśń z roku 1831”[26].

Bibliografia

1. 

M. B. Nowina, Pieśni narodowe, wojenne, obozowe, ludowe: z muzyką, Warszawa, Księgarnia Maksymiliana Borkowskiego, 1916, s. 33–36.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

2. 

Śpiewnik pracownic polskich, wyd. 5 powiększone, Poznań, 1919, s. 16–19.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

3. 

Śpiewnik narodowy z nutami, Mikołów, Karol Miarka, 1920, s. 46–49.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.

4. 

Szul Bogusław, Piosenki leguna tułacza, Warszawa, 1919, s. 12–14.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

5. 

Bednarowicz Jędrzej, Werner Stanisław, Żołnierska rzecz: zbiór pieśni wojskowych, Warszawa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965, s. 34–36.
W publikacji zamieszczono skróconą wersję tekstu pieśni.

6. 

Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 76.

7. 

Waśniewski Zbigniew, Kaszycki Jerzy, To idzie młodość: śpiewnik jednogłosowy, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1962, s. 22, 23.

8. 

Woźny Michał, Jeszcze jeden mazur dzisiaj: pieśń w łatwym układzie na fortepian, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 58, 59.

9. 

Adrjański Zbigniew, Śpiewnik „Iskier”: pieśni i piosenki na różne okazje, wyd. 2, Warszawa, Wydawnictwo „Iskry”, 1976, s. 16, 17, 398, 399.
W publikacji zamieszczono skróconą wersję tekstu pieśni.

10. 

Wacholc Maria, Śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 48–50.

11. 

Prosnak Jan, Siedem wieków pieśni polskiej: śpiewnik dla młodzieży z komentarzem historycznym, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1979, s. 146–148.
W publikacji zamieszczono skróconą wersję tekstu pieśni.

12. 

Wójcicki Antoni, Cieślak Antoni, Polskie pieśni i piosenki: śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwo Polonia, 1989, s. 37, 38, 200.

13. 

Cepelli Jan, Śpiewnik strzelecki szkoły junaka: dla organizacyj przysposobienia wojskowego, Warszawa, Główna Księgarnia Wojskowa, 1933, s. 139–141.
W publikacji zamieszczono skróconą wersję tekstu pieśni.

14. 

Bekier Elżbieta, Niech rozbrzmiewa wolny śpiew: śpiewnik, Warszawa, Książka i Wiedza, 1952-07, s. 330–332.

15. 

Świerzyński Michał, Pieśni narodowe z muzyką: w setną rocznicę trzeciego rozbioru Polski wydane. Z. 2, Słowa, Kraków, Księgarnia K. Wojnara i Spółki, 1900, s. 25.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

16. 

Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 159–162.

17. 

Nazar, Andrzej

18. 

Bożyk Jerzy Michał, Boroń Piotr, Śpiewnik pieśni patriotycznej, wyd. 10, Kraków, Ośrodek Edukacji Obywatelskiej, 2007, s. 18, 19.
W publikacji podano wersję skróconą do 5 zwrotek.

19. 

Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. II, nr 16, s. 28, 29.
W publikacji zamieszczono skróconą wersję tekstu.

20. 

Świrko Stanisław, Z pieśnią i karabinem: pieśni partyzanckie i okupacyjne z lat 1939–1945: wybór materiałów z konkursu ZMW i „Nowej Wsi”, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 150.

21. 

Pilecka Ligia, Tam na błoniu błyszczy kwiecie: śpiewnik historyczny, wyd. Wyd 1 2 rzut, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1985, s. 106, 107.

22. 

Łochowski Leon, Korniewski Wiesław, ...pieśń ujdzie cało...: śpiewnik.. T. 1, Warszawa, Oddział Kultury Departamentu Wychowania Wojska Polskiego, 1992, s. 20–23.

23. 

Olszewski Jerzy, Śpiewnik młodej wsi: na 2 głosy, Warszawa, Centralny Związek Młodej Wsi, 1937, s. 15, 16.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora słów i muzyki utworu.

24. 

Sikorski Kazimierz, Warszawianka: na 4-głosowy chór mieszany a cappella, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1949, s. 2, 3.
W publikacji znajduje się tylko pierwsza zwrotka oraz refren utworu.

25. 

Kurpiński Kraol, Sikorski Kazimierz, Skinder Kazimierz, Warszawianka, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1949, s. 1–15.
Publikacja nie prezentuje tekstu, tylko zapis muzyczny.

26. 

Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 17–19.

Finansowanie

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.