Tytuł: |
Warszawianka |
|
Oto dziś dzień krwi i chwały |
|
Warszawianka 1831 r. |
|
Warszawianka I |
Klasyfikacja: |
pieśń legionowa |
Autor słów: |
Delavigne, Kazimierz |
Sienkiewicz, Karol Kazimierz |
|
Autor muzyki: |
|
Prosnak, Jan[11] |
|
Data powstania: |
1831 |
Casimir Francois Delavigne (1793–1843) był narodowym poetą francuskim. Pod wrażeniem powstania listopadowego napisał w 1831 r. wiersz „La Varsovienne” („Warszawianka”). Melodię skomponował, po zapoznaniu się z przekładem Karola Sienkiewicza (1793–1860), wybitny kompozytor i dyrygent operowy – Karol Kurpiński (1785–1857), autor „Krakowiaków i Górali”. Warto wspomnieć, że Delavigne przybrał po wybuchu powstania listopadowego imię Casimir (Kazimierz), aby zamanifestować swoją solidarność z Polakami[9].
Paryska premiera „La Varsovienne” miała miejsce 1 marca 1831 r. w czasie manifestacji solidarności z narodem polskim. Muzykę skomponował, na prośbę Delavigne, Daniel Auber, pieśń wykonał popularny tenor – Adolf Neurit. Na widowni znalazło się wiele osobistości:
– gen. Marie de La Fayette,
– baron Ludwik de Bignon,
– trubadur Pierre Jean de Beranger.
Wyżej wymienione osoby tworzyły tak zwany Komitet Polski działający na rzecz powstania listopadowego.
W Polsce znana jest wersja „Warszawianki” z muzyką Karola Kurpińskiego, gdyż muzyka Aubera „odstawała” od stylu modnych w Warszawie pieśni wojennych. Również polski tekst napisany przez Sienkiewicza kolidował z nastrojem francuskiej melodii. Dlatego Kurpiński stworzył zupełnie nową muzykę[26].
Pierwsza polska prezentacja pieśni odbyła się pod batutą kompozytora Karola Kurpińskiego 5 kwietnia 1831 r. w antrakcie przedstawienia w Teatrze Narodowym[10]. Pomimo pochodzenia obcego, jest ona nierozerwalnie związana z tradycją polską. W oryginale zamiast zwrotu „W gwiazdę Polski” (1 zwrotka) jest „W tęczę Franków”, co było aktualną wówczas aluzją do Rewolucji Francuskiej[5].
Jest to jedna z piosenek stanowiących łączność między rodakami, a tymi, którzy przelali krew dla Polski i jednoczyli się w idei. Żołnierze śpiewali ją w każdej okoliczności[4]. Utwór wykonany również został podczas walk o krzyż w Nowej Hucie w 1967 r. Śpiewali je idący do ataku na milicyjne kordony wychodzący z huty robotnicy[17].
Utwór pretendował do miana hymnu narodowego, ale tekst uznano za „nieaktualny” po odzyskaniu niepodległości przez Polskę[18].
Pod natchnieniem pieśni Stanisław Wyspiański stworzył dramat narodowy pod tytułem „Warszawianka – pieśń z roku 1831”[26].
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.