Bacewicz, Grażyna

Zgłoszenie do artykułu: Bacewicz, Grażyna

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Bacewicz, Grażyna

Data urodzenia:

5 lutego 1909

Miejsce urodzenia:

Łódź

Data śmierci:

17 stycznia 1969

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Kompozytorka i skrzypaczka. Studia odbyła w Warszawie, w Konserwatorium Warszawskim – w klasie kompozycji Kazimierza Sikorskiego i klasie gry skrzypcowej Józefa Jarzębskiego. Dzięki hojności Ignacego Jana Paderewskiego otrzymała stypendium na studia kompozytorskie w Ecole Normale de Musique w Paryżu, które odbyła w latach 1932-33 pod kierunkiem Nadii Boulanger. Uczęszczała tam również na prywatne lekcje gry na skrzypcach do Henri Toureta. Ponownie wyjechała do stolicy Francji w 1934 r., aby kształcić się u węgierskiego skrzypka – Carla Flescha.

Debiutowała w 1934 r. jako kompozytorka i skrzypaczka. W latach 1936-38 współpracowała z warszawską Orkiestrą Polskiego Radia zorganizowaną przez Grzegorza Fitelberga, w której grała partię pierwszych skrzypiec. Przed wybuchem II wojny światowej wiele koncertowała m.in. na Litwie, we Francji i Hiszpanii. Po wojnie kontynuowała działalność koncertową do 1953 r. Dawała recitale w Belgii, Czechosłowacji, ZSRR, Rumunii, na Węgrzech i we Francji. Równocześnie w 1945 r. podjęła pracę w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Łodzi, gdzie wykładała przedmioty teoretyczne i prowadziła klasę skrzypiec.

W latach 50. poświęciła się prawie wyłącznie kompozycji i nauczaniu. Od 1966 r. aż do śmierci pracowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, prowadząc klasę kompozycji. W latach 1955-57 i 1960-69 pełniła również funkcję wiceprezesa Związku Kompozytorów Polskich.

Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych kobiet-kompozytorek na świecie XX w. Pozostawiła symfonie, koncerty skrzypcowe, operę, cały szereg utworów kameralnych, pieśni. Za bogatą twórczość kompozytorską była wielokrotnie nagradzana i wyróżniana, m.in.:

  • I nagroda na konkursie kompozytorskim Towarzystwa „Aide aux femmes de professions libres” w Paryżu za Kwintet na instrumenty dęte w 1933 r.,
  • I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Liège za Kwartet smyczkowy nr 4 w 1951 r.,
  • III miejsce dla Muzyka na smyczki, trąbki i perkusję na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w 1960 r.,
  • nagroda Rządu Belgijskiego i złoty medal na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Brukseli za Koncert skrzypcowy nr 7 w 1965 r.,
  • nagroda muzyczna miasta Warszawy za całokształt działalności kompozytorskiej, wirtuozowskiej, organizatorskiej i pedagogicznej w 1949 r.,
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za Symfonię nr 4, Koncert skrzypcowy nr 3Kwartet smyczkowy nr 3 w 1955 r.,
  • Nagroda Związku Kompozytorów Polskich za wybitne osiągnięcia w dziedzinie twórczości kompozytorskiej w 1960 r.,
  • odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1953 r., Medalem 10-lecia Polski Ludowej w 1955 r. oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 1955 r.[1], [2].

Bibliografia

1. 

Lerski, Tomasz

2. 

https://culture.pl/pl/tworca/grazyna-bacewicz
Portal internetowy Culture.pl [odczyt: 26.05.2020].