Kompozytor, muzykolog, pianista, pedagog oraz animator i organizator życia muzycznego. Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie oraz Uniwersytetu Warszawskiego (kierunek muzykologia). W latach 1966–68, jako stypendysta rządu francuskiego, kontynuował studia kompozytorskie w Konserwatorium Paryskim i w Konserwatorium Amerykańskim w Fontainebleau oraz w Ecole Pratique des Hautes Etudes, jak również studia muzykologiczne w Uniwersytecie Paryskim. Jednocześnie studiował filozofię w Sorbonie oraz w College de France. Brał udział w Międzynarodowych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt (1972, 1974) oraz w Accademia Musicale Chigiana w Sienie (1973, 1975), pracując w zakresie kompozycji. Od 1968 r. wykłada kompozycję i instrumentację symfoniczną w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, obecnie Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina (od 1976 r. jest docentem i prowadzi klasę kompozycji). W 1989 r. otrzymał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. Był prodziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki (1975–78), prorektorem Akademii (1978–81, 1987–90), kierownikiem Katedry Teorii Muzyki (1993–99), dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki (1996–99), kierownikiem Katedry Kompozycji (1999–2004), oraz organizatorem i kierownikiem Podyplomowych Studiów Teorii Muzyki (1998-2008) i Podyplomowych Studiów Kompozycji (2000-2008). Od 1989 r. wykłada kompozycję jako visiting professor i guest artist w wielu uczelniach zagranicznych. Wykształcił grono kilkudziesięciu kompozytorów polskich, a także liczną grupę studentów, stażystów i doktorantów z zagranicy. Od 2010 r. wykłada kompozycję w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Jego studenci i absolwenci zdobyli ponad 300 nagród i wyróżnień na krajowych i międzynarodowych konkursach kompozytorskich. Był wykładowcą na kursach mistrzowskich i sympozjach kompozytorskich. Utwory Mariana Borkowskiego były wykonywane na koncertach kameralnych i symfonicznych w 25 krajach Europy oraz wielu innych na całym świecie. Znalazły się one również w programach ponad 50 krajowych i około 60 międzynarodowych festiwali muzycznych. Ponadto wiele jego kompozycji zostało nagranych w radio i telewizji (w ponad 25 krajach) oraz na ponad 50 płytach analogowych i CD. Jako pianista koncertował w kraju oraz w Austrii, Francji, Kanadzie, Korei Południowej, Rosji, Wielkiej Brytanii, Włoszech i USA. Dokonał nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych utworów własnych i innych kompozytorów polskich. Dorobek naukowy Mariana Borkowskiego obejmuje ponad 20 prac teoretycznych z zakresu teorii muzyki XX wieku, muzyki polskiej XX wieku i pedagogiki kompozycji. Uczestniczył w ponad 70 międzynarodowych kongresach, konferencjach, sympozjach, sesjach naukowych i festiwalach w kraju i za granicą. Jest członkiem wielu organizacji muzycznych w Polsce, Belgii, Japonii i USA. W latach 1971–77 był wiceprezesem Oddziału Warszawskiego Związku Kompozytorów Polskich. Od 1985 r. jest twórcą i dyrektorem artystycznym Festiwalu Laboratorium Muzyki Współczesnej, a od 1995 r. prezesem Stowarzyszenia Laboratorium Muzyki Współczesnej. Był członkiem jury wielu krajowych i zagranicznych konkursów kompozytorskich i wykonawczych. Jest laureatem wielu nagród: Konkursu Młodych Kompozytorów w Warszawie (1966), Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. G. B. Viottiego w Vercelli (1969), Konkursu Kompozytorskiego im. K. Szymanowskiego w Warszawie (1974), Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego Nowej Muzyki w Nowym Jorku (1990), Nagród Ministra Kultury i Sztuki (1976, 1980, 1982, 2004, 2008) oraz wielu nagród i nominacji do nagrody Akademii Fonograficznej „Fryderyk” (1998-2011). Odznaczony został także Srebrnym Krzyżem Zasługi (1977), Srebrnym Medalem Premio Vittorio Gui (Włochy, 1979), Medalem Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina (1981), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1985), Medalem 40-lecia Polski Ludowej (1985), Medalem Uniwersytetu Narodowego w Seulu (1988), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2002), Honorowej Plakiety Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina (2004), Medalem honorowym Pontificia Universidad Católica de Valparaíso (Chile, 2004) oraz Srebrnym Wawrzynem Olimpijskim (2004). Otrzymał honorowe członkostwo Stowarzyszenia „Musica Sacra” (2004) i Towarzystwa im. Karola Nicze (2006). W 2005 r. otrzymał Honorowe Obywatelstwo Miasta Pabianic. W 2008 r. otrzymał Honorową Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich oraz Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Polskiej – Gloria Artis”. W roku 2009 otrzymał Nagrodę im. św. Brata Alberta, a w roku 2010 Medal „Za zasługi dla Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina” oraz Nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAiKS^[1].