Satyryk, poeta, kompozytor, gitarzysta i piosenkarz, autor i wykonawca własnych utworów. Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. W 1975 r. współtworzył kabaret Gwuść. W 1976 r. zadebiutował w I Biesiadzie Humoru i Satyry w Lidzbarku Warmińskim w autorskim programie kabaretowym pt. Dookoła Wojtek, za który otrzymał II nagrodę. W 1978 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie do 1981 r. występował w kabarecie Związku Polskich Autorów i Kompozytorów Na Pięterku. W latach 1979–1984 był kierownikiem literackim Teatru na Targówku, w którym zrealizował m.in. własny spektakl satyryczny Dziury na drodze i musical dla dzieci Dzieci taty Zeusa (muz. Stanisław Fiałkowski). Od 1983 do 1986 r. prowadził z Januszem Gajosem kabaret Hotel Nitz. W latach 1986–1990 współpracował z kabaretem Pod Egidą.

Zrealizował autorskie recitale i programy telewizyjne, m.in.: Na tronie, U pana Krzysia, Rozmowy ze zgryzem; występował w cyklicznym programie satyrycznym Café Fusy; z własnymi recitalami na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na Pikniku Country w Mrągowie, w Biesiadach Humoru i Satyry w Lidzbarku Warmińskim, na Ogólnopolskich Spotkaniach Estradowych OSET w Rzeszowie oraz w ośrodkach polonijnych Czech, Szwecji, Niemiec, Kanady, Australii i USA. Jest autorem sztuk teatralnych Bunkier, Cycek, zbiorków satyrycznych Między Worłujem a Przyszłozbożem (tom 1 – Przyspieszenie, tom 2 – Spowolnienie, tom 3 – W sam raz, tom 4 – Po przełomie, tom 5 – Lewom marsz, tom 6 – Pamiętnik popaprańca, tom 7 – Magister prezydent, tom 8 – Król Maciuś Pierwszy, tom 9 – Polska Rzeczpospolita Polska), Przeżyłem Panie Hrabio, Izy Rajder, Hrabia, wiedźma i Cycek, Prawdziwki i zmyślaki, Piosenki z życiorysem, Przeboje sezonów (z płytą CD), Meneliki, limeryki i epitafia; felietonów, monologów i piosenek.

Jest laureatem:

– Złotych Rogów Kozicy i nagrody Ministra Kultury i Sztuki w Ogólnopolskim Turnieju Kabaretowym w Zakopanem (1977 r.),

– Złotej Szpilki na II Biesiadzie Humoru i Satyry w 1977 r. za program Mity i nity, czyli nasza Monachomachia,

– III nagrody na III Biesiadzie Humoru i Satyry w 1978 r.,

– Srebrnych Rogów Kozicy w Ogólnopolskim Turnieju Kabaretowym w Zakopanem w 1978 r.,

– Grand Prix i nagrody dziennikarzy na przeglądzie kabaretowym OSET w Rzeszowie w 1986 r.,

– III nagrody za farsę Cycek na Międzynarodowym Konkursie na sztukę teatralną w Jugosławii w 1986 r.,

– nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’91,

– Złotego Mikrofonu w 1991 r.,

– nagrody miesięcznika „Szpilki” za Listy do Pana Hrabiego w 1991 r.,

– Złotego Kamertonu w 1992 r.,

– Nagrody Artystycznej Polskiej Estrady Prometeusz ’97,

– nagrody działaczy kultury i polityki im. biskupa Krasickiego w 1998 r. za niekonwencjonalne poczucie humoru i dorobek poetycki nawiązujący do tradycji satyry polskiej.

Jego twórczość i działalność artystyczna jest tematem pracy magisterskiej pt. Z dziejów satyry polskiej – Krzysztof Daukszewicz Danuty Sokołowskiej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie^[1].