Nazwisko: |
Gniatkowski, Janusz |
Data urodzenia: |
6 czerwca 1928 |
Miejsce urodzenia: |
Lwów |
Data śmierci: |
24 lipca 2011 |
Miejsce śmierci: |
Poraj |
Piosenkarz, także kompozytor. W dzieciństwie śpiewał w chórze szkolnym. Po wojnie osiedlił się w Katowicach, gdzie pracował jako kierownik świetlic zakładowych. Prywatnie uczył się śpiewu. Z rekomendacji Waldemara Kazaneckiego wziął w 1954 r. udział w nagraniach radiowych organizowanych przez Jerzego Haralda w Rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach do programu Piosenka tygodnia. Rok później z Janem Dankiem i Nataszą Zylską został solistą zespołu estradowego, z którym koncertował w kraju i za granicą, m.in. w ZSRR, Austrii, RFN, NRD, Czechosłowacji, Danii, Jugosławii, Mongolii, na Węgrzech oraz w ośrodkach polonijnych USA, Kanady i Australii. Śpiewał także z zespołami Zygmunta Wicharego, Ireneusza Wikarka i Jana Cajmera oraz, za granicą, z orkiestrami Maxa Gregera i Guntera Gollascha. W 1958 r. na Festiwalu Muzyki Rozrywkowej w Budapeszcie zdobył II nagrodę.
Wystąpił w filmie pt. Trzy starty. Od końca lat 60-tych koncertował głównie za granicą. Dokonał licznych nagrań dla archiwum Polskiego Radia oraz na szybkoobrotowe płyty wytwórni Muza. Dwa LP wydał w USA i Australii. W 1979 i 1989 r. wystąpił na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w koncertach wspomnieniowych. Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 23 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). W 1991 r. uległ wypadkowi i wycofał się z estrady[1].
