Nazwisko: |
Górzyński, Tadeusz |
Data urodzenia: |
1899 |
Miejsce urodzenia: |
Kraków |
Data śmierci: |
1942 |
Miejsce śmierci: |
Majdanek |
Kompozytor. Studiował w Konserwatorium Krakowskiego Towarzystwa Muzycznego. Z wykształcenia był też skrzypkiem. Od 1924 r. działał w Warszawie. W 1925 r. odbył wraz z orkiestrą ludową Karola Namysłowskiego tournée po USA, był przyjęty przez prezydenta USA w Białym Domu, wziął udział w wielu koncertach.
W 1927 r. założył własny zespół muzyczny, z którym występował w eleganckich kawiarniach warszawskich oraz gościnnie we Lwowie, Krynicy, Ciechocinku itd. Jako kompozytor specjalizował się w muzyce filmowej: Biały ślad, Legion ulicy, Dorożkarz Nr 13, O czym marzą kobiety, Wierna rzeka, Rapsodia Bałtyku, Krwawy wschód, Biały murzyn. Piosenki z tych filmów (np. Piosenka fal z Rapsodii Bałtyku) były przebojami, podobnie jak tango Gdy radio w pokoiku gra, skomponowane dla pierwszej spikerki Polskiego Radia – Janiny Poraskiej.
Oprócz komponowania, Tadeusz Górzyński działał jako dyrygent. Od kwietnia 1935 r. do wybuchu II wojny światowej należał do Małej Orkiestry Polskiego Radia, prowadzonej przez jego brata, Zdzisława. Z orkiestrą tą występował na koncertach estradowych (np. w „Bagateli”), nagrał też płyty dla wytwórni „Odeon”. Podczas okupacji hitlerowskiej trafił do Majdanka, gdzie pracował przy budowie obozu jako robotnik[1].
