Nazwisko: |
Gradstein, Alfred |
Data urodzenia: |
30 października 1904 |
Miejsce urodzenia: |
Częstochowa |
Data śmierci: |
29 września 1954 |
Miejsce śmierci: |
Warszawa |
Kompozytor i aranżer. Ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Absolwent Konserwatorium Warszawskiego (kompozycja u Romana Statkowskiego i dyrygentura u Henryka Melcera). Studia muzyczne kontynuował w Wiedniu oraz w Paryżu, gdzie mieszkał w latach 1928–1947. Skomponował tam i wydał drukiem kilka kompozycji na głos z fortepianem, prowadził też akcję umuzykalniania we francuskich środowiskach robotniczych, najpierw samodzielnie, a później jako organizator sekcji instruktorów.
Lata okupacji hitlerowskiej spędził, ukrywając się na południu Francji. W 1947 r. powrócił do kraju. Jako gorący orędownik socrealizmu w muzyce stał się wkrótce jednym z bardziej płodnych twórców pieśni masowych. Komponował także utwory kameralne, m.in.:
– na fortepian (12 etiud Homage a Chopin, 8 utworów dla dzieci na 4 ręce, Melodia i taniec, Koncert fortepianowy, Cztery miniatury, Scherzo, Cztery mazurki, Kołysanka nr 1 i Kołysanka nr 2, Capriccio-valse, Sonata klasyczna, Preludium i mazurek, Humoreska, Adagio i scherzo),
– na skrzypce i fortepian (Walc, Sonatina, Kanon, Etiuda nr 1, Tryptyk),
– na wiolonczelę i fortepian (Fantazja),
– Kwartet smyczkowy, sceny baletowe Zaloty i Tańce polskie na orkiestrę,
– 15 kolęd polskich na chór męski a capella,
– kantatę Słowo o Stalinie na alt solo, chór męski i orkiestrę[1].
