Koterbska, Maria

Zgłoszenie do artykułu: Koterbska, Maria

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Koterbska, Maria

Data urodzenia:

13 lipca 1924

Miejsce urodzenia:

Bielsko-Biała

Data śmierci:

18 stycznia 2021

Miejsce śmierci:

Bielsko-Biała

Informacje

Piosenkarka. Córka pianistki Janiny Mirowskiej oraz skrzypka i dyrygenta lwowskiego chóru Echo Władysława Koterbskiego. Muzyki uczyła się w dzieciństwie pod kierunkiem matki. Uczęszczała do szkoły baletowej, współpracowała z teatrem amatorskim. Debiutowała w 1949 r. jako piosenkarka amatorka w sylwestrowym programie katowickiego Teatru im. Stanisława Wyspiańskiego Studenci i aktorzy – Warszawie. W 1950 r. otrzymała propozycję współpracy z Orkiestrą Taneczną Rozgłośni Śląskiej Polskiego Radia, prowadzoną przez Jerzego Haralda. Śpiewała w tercecie Nas-Troje i solo. Później koncertowała i dokonała licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i płytowych z orkiestrami i zespołami rozrywkowymi, m.in.: Jana Cajmera, Edwarda Czernego, Jerzego Grzewińskiego, Zygmunta Karasińskiego, Bogusława Klimczuka, Stefana Rachonia, Adama SkorupkiKazimierza Turewicza.

W latach 1952–1956 współpracowała z krakowskim Teatrem Satyryków. Współtworzyła Wagabundę, jeden z najpopularniejszych kabaretów powojennej Polski. W przerwach między występami w Kabarecie Wagabunda brała udział w imprezach estradowych, krajowych i zagranicznych. Śpiewała w programach Zgaduj zgadula, Podwieczorek przy mikrofonie i wielu innych. Twórcą jej sukcesu był Jerzy Harald, kompozytor, aranżer, który skomponował między innymi piosenkę Brzydula i rudzielec. Koncertowała z zespołami Wiktora KolankowskiegoTomasza Śpiewaka w kraju i za granicą, w wielu krajach Europy, Izraelu oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady.

Jest laureatką:

– II nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’63 za interpretację Odejdź smutku,

– nagród na festiwalach jazzowych w Lublanie w 1964 r. i Belgradzie w 1965 r.,

– honorowego Grand Prix na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’87 oraz Nagrody Artystycznej Polskiej Estrady Prometeusz ’96 za wybitne osiągnięcia w sztuce estradowej.

Wystąpiła w filmie Irena do domu! (reż. Jan Fethke), w którym zaśpiewała piosenkę Karuzela. Piosenki w jej wykonaniu wykorzystano także w filmie Sprawa do załatwienia (reż. Jan Rybkowski, Jan Fethke). Jej karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 37 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego), film biograficzny Idę przez świat – a ze mną moje piosenki. Maria Koterbska (reż. Stanisław Janicki), albumik „Synkopy” Maria Koterbska oraz biografia Maria Koterbska : karuzela mojego życia, napisana przez syna, aktora, piosenkarza i kompozytora Romana Frankla. Zrealizowała recitale telewizyjne w Katowicach, Warszawie i Wrocławiu, m.in. Ona w roli głównej, Przeboje Marii Koterbskiej, Gwiazdy i Gwiazdeczki oraz Jubileusz, w których występowała solo lub z synem[1], [2].

W 1999 r. odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Bibliografia