Mirska, Marta

Zgłoszenie do artykułu: Mirska, Marta

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Mirska, Marta

Właściwie:

Nowak, Alicja

Data urodzenia:

12 lutego 1920

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

15 listopada 1991

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Piosenkarka, także autorka tekstów. Dzieciństwo spędziła w Gdańsku. Po maturze zamieszkała w Wilnie. W 1940 r. zadebiutowała w amatorskim konkursie piosenkarskim, w którym zdobyła I nagrodę. Jako laureatka konkursu została zaangażowana do programu estradowego w wileńskiej kawiarni „Sztrall Artystów”. Śpiewała już wówczas pod pseudonimem Marta Mirska. Później występowała w kabarecie literackim „Ksantypa” oraz w innych kawiarniach artystycznych, nad którymi opiekę sprawował Janusz Minkiewicz.

W czasie okupacji działała w konspiracji, była łączniczką AK. Po wyzwoleniu zamieszkała w Łodzi. Współpracowała z tamtejszą Rozgłośnią Polskiego Radia, koncertowała z pianistką Franciszką LeszczyńskąOrkiestrą Braci Łopatowskich. Dokonała także nagrań płytowych dla poznańskiej wytwórni „Mewa” i warszawskiej „Muzy”.

W 1950 r. przeniosła się do Warszawy. Współpracowała z orkiestrami Polskiego Radia, brała udział w wielu koncertach estradowych i nagraniach. Występowała i nagrywała także za granicą, m.in. w Czechosłowacji i na Węgrzech. Wycofała się z estrady w 1965 r. Ostatni raz wystąpiła publicznie w 1974 r. Jej karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej odc. 63 (reż. Ryszard Wolański)[1].

Bibliografia