Ostrowski, Adam

Zgłoszenie do artykułu: Ostrowski, Adam

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Ostrowski, Adam

Data urodzenia:

1872

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

29 kwietnia 1921

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Śpiewak. Uczeń Witolda Aleksandrowicza. Debiutował w 1898 r. w Teatrze Wielkim, lecz nie zyskał powodzenia i przez kilka następnych lat śpiewał jedynie drugorzędne partie. W 1903 r. wyjechał do Włoch, aby kontynuować studia wokalne. Przez trzy lata występował we Włoszech i w Ameryce Południowej; powrócił do Warszawy i podczas występu w Fauście Charles’a Gounoda (jako Mefisto) odniósł ogromny sukces. Zaangażowano go ponownie do Teatru Wielkiego, gdzie prawie do śmierci zajmował pozycję pierwszego basa.

W latach 1909–1912 nagrał dla „Syreny Record” arie i duety operowe oraz pieśni. Od 1916 r. był głównym reżyserem Opery, potem jej kierownikiem artystycznym. W sumie występował na deskach Opery Warszawskiej przez 15 lat, upamiętniając się szczególnie w Żydówce Jaquesa Halévy’ego (w partii kardynała Brogni), w Strasznym dworze Stanisława Moniuszki (Skołuby), Hugonotach Giacomo Meyerbeera (Marcela), Don Giovannim Wolfganga Amadeusza Mozarta (Leporella), Tristanie i Izoldzie Ryszarda Wagnera (Króla Marka) i in.

Był wysoko cenionym artystą, przede wszystkim dzięki potężnemu, o głębokim brzmieniu głosowi, doskonałemu aktorstwu, wnikliwemu kreowaniu postaci scenicznych i wyrazistej grze. Zmarł tragicznie[1].

Bibliografia