Piosenkarka, także aktorka. Ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie. Absolwentka Wydziału Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Służby Zagranicznej w Warszawie. W czasie studiów współpracowała jako piosenkarka z STS i kabaretem klubu studenckiego Stodoła w Warszawie.

W 1957 r. zwyciężyła w organizowanym przez Polskie Radio konkursie dla piosenkarzy amatorów. W 1958 r. została słuchaczką Studia Piosenki przy Polskim Radiu, w którym uczyła się sztuki estradowej m.in. pod kierunkiem Jerzego Abratowskiego i Aleksandra Bardiniego. W tym samym roku nagrała do filmu Pożegnania (reż. Wojciech Has) piosenkę Pamiętasz była jesień, która przyniosła jej olbrzymią popularność. W 1960 r. wystąpiła z pierwszym własnym recitalem.

Dokonała licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, dla rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych w Moskwie, Tbilisi, Pradze, Bratysławie i Nowym Jorku. Nagrała piosenki do filmów Popiół i diament i Niewinni czarodzieje (reż. Andrzej Wajda), Zezowate szczęście (reż. Andrzej Munk), Rozstanie (reż. Wojciech Has), a także do filmów Robert Glińskiego oraz E. Sevelli w USA.

W latach 1974–1981 współpracowała z Teatrem Stara Prochownia. Zagrała m.in. w spektaklach Związek przyjacielski Bułata Okudżawy i Z Trzykrólową Gwiazdą (reż. Wojciech Siemion). Gościnnie występowała także w Teatrze Żydowskim, kabaretach U Lopka i Pod Egidą oraz w krakowskim kabarecie Kurierek.

W latach 1976–1978 oraz 1982–1987 była aktorką i piosenkarką Teatru na Targówku w Warszawie, gdzie zagrała m.in. w spektaklach Toast weselny (reż. M. Jonkajtys), Bukiecik alpejskich fiołków (reż. L. Szurmiej-Dynerman i J. Krzyżanowski), Ballada o miłości zagrożonej (reż. W. Solarz), Tak jak u Chagalla (reż. Sz. Szurmiej) i Mój kapitanie, już wieczór (reż. A. Koncewicz).

Występowała także na scenach zagranicznych, m.in. w 1985 r. w Teatrze Metechii w Tbilisi (ZSRR) w spektaklu Teatr straceńców (reż. S. Mrewliszwili) oraz w 1987 w dwóch spektaklach w Teatrze Miejskim w Saarbrücken (RFN).

Od 1963 r. występuje z recitalami pieśni Żydów polskich. W 1992 r. uczestniczyła w berlińskim festiwalu pod nazwą Kobieta w pieśniach żydowskich, zaś w 1993 r., jako jedyna artystka polska, prezentowała własny recital na Europejskim Festiwalu Muzyki Żydowskiej w Leverkusen (Niemcy).

Koncertowała w kraju i za granicą, m.in. w Austrii, Jugosławii, ZSRR, Czechosłowacji, NRD, RFN, Bułgarii, we Włoszech, Francji, Izraelu i Holandii oraz w ośrodkach polonijnych USA, Kanady i Australii. Jej karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” (odcinek 87 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). W 1987 r. została wyróżniona specjalnym dyplomem i nagrodą miasta Cleveland z okazji 15 tournée w USA.

W latach 1991–1998 mieszkała w Szczawnicy, gdzie pełniła funkcję przewodniczącej Stowarzyszenia Literacko-Artystycznego im. Czesława Miłosza. Była organizatorką i kierownikiem artystycznym Międzynarodowych Festiwali Słowa w latach 1996–2000. W 1997 r. obchodziła jubileusz 40-lecia pracy artystycznej, któremu patronował Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. W 2001 r. zakończyła działalność koncertową. W 2007 r. jubileuszowi 50-lecia pracy artystycznej patronował także Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Podczas uroczystego koncertu artystka promowała swą najnowszą CD Sława Przybylska: Modlitwy poetów^[1].