Dyrygent, absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie oraz wyższych szkołach muzycznych w Kolonii i Wiedniu. Był dyrygentem Teatru Wielkiego w Warszawie (1971–1978) i Filharmonii Poznańskiej (1974–1980), w której pełnił funkcję dyrektora artystycznego (1978–1980). W latach 1978–1981 był I dyrygentem Theater der Stadt Bonn i Beethovenhalleorchester. W 1982 r. utworzył w Sopocie orkiestrę kameralną, która pod nazwą Polskiej Filharmonii Kameralnej Sopot występowała na całym świecie. W 1993 r. podjął pracę w Hochschule für Musik w Karlsruhe, gdzie otrzymał tytuł profesora. W latach 1993–2006 był dyrektorem artystycznym Polskiej Orkiestry Radiowej w Warszawie, z którą regularnie występował w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, w salach koncertowych Europy, m.in. we Francji, Szwajcarii, Szwecji, Austrii, Hiszpanii oraz we Włoszech. Oprócz działalności koncertowej zrealizował wiele nagrań archiwalnych i płytowych dla Polskiego Radia. Brał udział w najbardziej prestiżowych międzynarodowych festiwalach. Ma na swoim koncie ponad 70 płyt. Dokonuje także nagrań dla radia i telewizji w kraju, jak również dla niemieckich SAT 1, 3 SAT i ARD. Wojciech Rajski prowadził gościnnie szereg zespołów za granicą, występował z wieloma solistami światowej sławy. Od 1998 4. jest profesorem dyrygentury w Wyższej Szkole Muzycznej we Frankfurcie nad Menem, a od 2008 r. prowadzi klasę dyrygentury na Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. W 2011 r. otrzymał nominację i tytuł Profesora Zwyczajnego. Otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń, m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2002 r.), Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005 r.), Pomorską Nagrodę Artystyczną za stworzenie cyklu koncertów z okazji Jubileuszu 25-lecia istnienia Polskiej Filharmonii Kameralnej Sopot (2008 r.)^[1].