Redo, Józef

Zgłoszenie do artykułu: Redo, Józef

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Redo, Józef

Data urodzenia:

3 maja 1872

Miejsce urodzenia:

Wilanów

Data śmierci:

9 listopada 1941

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Śpiewak. Uczeń Cezara Trombiniego w Instytucie Muzycznym w Warszawie. W 1890 r. rozpoczął występy w Warszawskich Teatrach Rządowych; od 1901 r. był przez wiele kolejnych lat związany z operetką w teatrze „Nowości” przy ul. Daniłowiczowskiej. Święcił tam wielkie tryumfy artystyczne, stając się jednym z najbardziej znanych i lubianych artystów operetkowych. Śpiewał w popisowych partiach wszystkich znanych operetkach, był świetnym tancerzem, kuplecistą, aktorem charakterystycznym.

W latach późniejszych prowadził własny teatr operetkowy, był dyrektorem operetki w Wilnie, śpiewał w teatrach Kazimiery Niewiarowskiej, Lucyny Messal, w „Nietoperzu”, „Zniczu” i innych. Od 1909 r. bardzo często nagrywał płyty – solo lub w duetach, triach itd. – dla „Syreny Record”. Utrwalił liczne arie operetkowe, pieśni neapolitańskie, piosenki z kabaretów itp.

Lata trzydzieste były schyłkiem jego kariery, lecz nadal cieszył się dużą sympatią. Grał w „Rozmaitościach”, Teatrze Letnim, „Operetce na Karowej”, „Wielkiej Rewii”, teatrze „8.15”. Wystąpił też w kilku filmach, m.in. w Każdemu wolno kochać, Jadzi, Ułanie księcia Józefa, Panu Twardowskim. W 1935 r. obchodził jubileusz 40–lecia pracy na scenie[1].

Bibliografia