Nazwisko: |
Wenglorz, Stanisław |
Data urodzenia: |
22 sierpnia 1950 |
Miejsce urodzenia: |
Cieszyn |
Gitarzysta i wokalista. Uczył się prywatnie gry na gitarze oraz śpiewu w Średniej Szkole Muzycznej. W latach 1966–1969 grał i śpiewał w amatorskim zespole Bardowie z Cieszyna. W 1970 r. wystąpił na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w koncercie Debiuty. W tym samym roku zdobył I nagrodę w amatorskim konkursie piosenkarskim i przez rok był słuchaczem studia piosenki Stołecznej Estrady. Brał udział w konkursach Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych w 1971 r., Studenckim Festiwalu Jazzowym „Jazz nad Odrą” w 1974 r. Śpiewał z grupą Wiślanie ‘69, koncertował także z własnym zespołem Układ. W 1977 r. był wokalistą zespołu Skaldowie, a następnie Budka Suflera.
W 1982 r. nagrał debiutancki LP Stanisław Wenglorz: Dziś dotarłem do rozstajnych dróg. Po nagraniu drugiego LP wyjechał do Niemiec. Zamieszkał we Frankfurcie nad Menem i po kilku próbach dostania się na tamtejszy rynek muzyczny zrezygnował z działalności artystycznej. Od 1990 r. wydaje własny tygodnik w języku polskim. Jest także promotorem polskiej muzyki wśród Polonii niemieckiej, współorganizatorem koncertów i festiwali z udziałem krajowych gwiazd estrady[1].
