Ziółkowska, Elżbieta

Zgłoszenie do artykułu: Ziółkowska, Elżbieta

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Ziółkowska, Elżbieta

Data urodzenia:

30 lipca 1939

Miejsce urodzenia:

Częstochowa

Data śmierci:

8 stycznia 2019

Miejsce śmierci:

Stuttgart (Niemcy)

Informacje

Piosenkarka, długoletnia solistka Zespołu Śląskiej Estrady Wojskowej we Wrocławiu.

Debiut piosenkarski przypada na 1957 r. W tym właśnie roku Zespół Pieśni i Tańca Śląskiego Okręgu Wojskowego przekształcił się w Zespół Śląskiej Estrady Wojskowej we Wrocławiu. Jest to więc jednocześnie debiut Zespołu SEW i Elżbiety Ziółkowskiej, która mając 18 lat i zakończywszy naukę śpiewu w średniej szkole muzycznej, podjęła pracę w Zespole.

W sierpniu 1965 r. na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie na koncercie pt. „Na płytach całego świata” wykonała piosenkę A gdzie to jest.

W swoim repertuarze miała utwory związane z tematyką wojskową, ale nie tylko, są to m. in.: Niełatwe rozstania, Ojczyzna, Ballada o barwach, Bez ciebie tak pusto, Piosenka z całusem, Już cię miły zapomniały, Na imię mi niczyja, Przyjdź jak wtedy, Nie gniewaj się, Gdy noc otuli nas. Część utworów dostępna na nagraniach Polskich Nagrań tj.: Polską drogą (Polskie Nagrania Muza 1964, N0315), Opole 65 (Polskie Nagrania Muza 1965, N0357), Piosenki Wojskowe (Polskie Nagrania Muza ZL411), Piosenki Wojskowe (Polskie Nagrania Muza, ZL431), Kołobrzeg ‘74 Premiery (Polskie Nagrania Muza 1974, SXL 1109), singiel Elżbieta Ziółkowska Piosenki Wojskowe (Polskie Nagrania Muza, N 0364), Nie wrócą te lata (Arston 1993, AC031). Dokonała również nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji. Na swoim koncie wraz z Zespołem ma ogromną ilość koncertów zarówno w Polsce, jak i za granicą m. in. w NRD i Czechosłowacji. W lutym 1978 r. wraz z Zespołem odbyła kilkutygodniowe tournée po Wietnamie i Laosie. Współpracowała z takimi artystami jak: Igor Przegrodzki, Mirosław Łebkowski, Stanisław Werner, Józef Kania, Bruno Miecugow i inni.

Wyróżnienia i nagrody:

  • wyróżnienie na I Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za interpretacje piosenki Niełatwe rozstania (1963),
  • wyróżnienie Zespołu Śląskiej Estrady Wojskowej na II Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1964),
  • III nagroda na III Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za piosenkę Piosenka z całusem wykonywaną ze Zdzisławem Półtorakiem (1965),
  • nagroda specjalna na III Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za piosenkę A gdzie to jest (1965),
  • Nagroda Ministra Obrony Narodowej na III Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za piosenkę Ojczyzna (1965),
  • wyróżnienie na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu za piosenkę Na imię mi niczyja (1974)

Śląska Estrada Wojskowa zakończyła swoją działalność w 1996 r[1].

Bibliografia