Zgłoszenie do artykułu: A więc nie

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

A więc nie?

Ja nie będę prosił.

Jeszcze się

namyśl... Czasu dosyć.

Nie znasz mnie,

nie znasz mej miłości.

Nie, to nie!

Tyle lat

tylko ją widziałem.

Wkoło świat:

rude, czarne, białe...

Ja nic! Ja

pod jej drzwiami stałem.

Ha ha ha!

  No cóż,

  człowiek wpadł na jej liryczny lep,

  Pięć róż

  wręczał co dzień w celofanie.

Nie, to nie!

Pójdę, gdzie popadnie.

W noc i deszcz.

Może cegła spadnie?

Trafi mnie

w młodą skroń dokładnie

i adieu!

Nie, to nie!

Nie mów mi o rzepie,

jeśli chcesz

z miejsca się odczepię.

Któż to wie,

może to i lepiej?

Któż to wie!

Tyle lat

pod twoimi drzwiami,

a tu świat

mruga już oczkami.

Cóż to ja

więzień, czy skazaniec?

O la, la!

  Od dziś

  odpowiadam na uśmiechy pań.

  Od dziś

  oczekuję propozycji.

Nie, to nie,

Trudno już, bądź zdrowa.

Puśćże mnie!

No, dotrzymaj słowa!

Mówisz, że

to był żart? Gotowaś

zgodzić się?[1]