Absolutna cisza barw

Zgłoszenie do artykułu: Absolutna cisza barw

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Dwa portrety w pustej sali

jak wygasłe lustra dwa.

Czysta forma i realizm

absolutna cisza barw.

Ona patrzy bezrozumnie,

on rozumie już od lat.

Bo trudniej tracić resztkę złudzeń

niż po prostu tracić czas.

To nie ja, to nie ty,

barwa i biel vis a vis.

Wiem już dziś, że nie miał racji

ktokolwiek mowę srebrem zwał.

Zamiera sztuka konwersacji,

monologi płyną dwa.

To nie ty, to nie ja,

cisza i dźwięk sam na sam.

Cisza barw – cisza obojętnych zimnych twarzy.

Cisza barw – cisza wołająca z ram pejzaży.

Cisza barw – nawet takich co najgłośniej krzyczą.

Cisza barw – cisza, absolutna cisza.

Czy to ty?

Może tylko ja tak widzę Ciebie.

Czy to ja?

Tak niewiele już zostało ze mnie.

Wstaje świt –

tyle razy zastał mnie przy Tobie.

Czy to my?

Może już za późno na odpowiedź.

Cisza barw – cisza obojętnych zimnych twarzy.

Cisza barw – cisza wołająca z ram pejzaży.

Cisza barw – nawet takich co najgłośniej krzyczą.

Cisza barw – cisza, absolutna cisza.[1]

Bibliografia

1. 

http://sewerynkrajewskifundacja.com/nowa/wp-content/uploads/2016/07/absolutna_cisza_barw-1.pdf
Strona internetowa Fundacji im. Seweryna Krajewskiego [odczyt: 26.01.2016].