Asturio, ziemio mych młodych lat,
Asturio, ziemio jedyna,
do mojej ziemi chcę wrócić wnet
i wrócę, jeśli nie zginę.
/Wrócę i wejdę na drzewo,
i zerwę kwiat pełen rosy,
i dam go mojej czarnulce,
aby go wpięła we włosy./bis
Asturio, ziemio mych młodych lat,
Asturio, ziemio mych marzeń,
o bracie, gdybyś ją znał,
rozumiałbyś, czemu płaczę.
/Wrócę, zobaczę Owiedo,
chwycę karabin i granat,
pójdę się bić za Asturię,
1. |
Bekier Elżbieta, Niech rozbrzmiewa wolny śpiew: śpiewnik, Warszawa, Książka i Wiedza, 1952-07, s. 378, 379. |
2. |
Szleyen Zofia, Asturia: chór mieszany a cappella, 1950 |