Bądź pochwaln na wieki, nieśmiertelny Panie!
Twoja łaska i miłość nigdy nie ustanie.
Tyś Pan wszystkiego świata. Tyś niebo zbudował
I złotemi gwiazdami ślicznieś uhaftował.
Ten sam jesteś tu z nami w Boskim Sakramencie,
My się Tobie kłaniamy Bogu w tym momencie.
Dziwimy się niezmiernie, żeś Pan takiej mocy,
A tu mieszkasz pokornie z nami we dnie, w nocy.
Chowaj nas póki raczysz na tej niskiej ziemi,
Jednak zawsze niech będziem pod skrzydłami Twemi.
O najsłodszy nasz Jezu, zmiłuj się nad nami,
Racz nam grzechy odpuścić, serdecznie wzdychamy.
Głodu, moru i wojny nie dopuszczaj na nas,
Dajże nam pocieszenie, daj nam wolności czas.
Przez przyczynę Maryi, Pani ludu tego,
Raczże nas już zachować od wszelkiego złego.[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 154, 155. |