Belinowe ułany

Zgłoszenie do artykułu: Belinowe ułany

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Szedłem sobie, dziad znany,

Bez poleskie zagony,

W Werchach(1) ja tam nocowałem,

Na własne oczy widziałem

Belinowe ułany.

Złośliwe to jak gady,

A głowy od parady.

Niech ich ściśnie mróz siarczysty,

Same konne socjalisty

Z Piłsudskiego brygady.

Pili wódkę, likiery,

Manschaft(2) i oficery.

Potem na konie siadali,

Karków skręcić próbowali,

Takie ścierwa, cholery!

Niech mi powie kto szczerze,

Czy to polscy żołnierze?

Sama o sobie ta masa

Powiada, że jest ferstklasa,

Aż człowieka śmiech bierze.

Gdy wieś zżarli do reszty,

Uradzili ich herszty,

Żeby lepiej napchać kiszek,

Trza się przenieść do Gradysek(3)

O dwadzieścia trzy wiorsty.[1], [2]


(1) Werchy – zimowe miejsce stacjonowania 1 pułku ułanów Beliny na Wołyniu (21 XII 1915–IV 1916). W wierchach pułk spędził święta Bożego Narodzenia, a od lutego pełnił służbę w tzw. „oddziałach myśliwskich” („Jagdkomando”) nad rzeką Wiesiołuchą.

(2) manschaft (niem. die Mannschaft) – żołnierze szeregowcy

(3) W połowie maja 1916 r. beliniacy zostali przeniesieni bliżej frontu do miejscowości Gradyski (na północ od Trojanówki), gdzie stacjonował już 2 pułk ułanów Leg. Pol.

Bibliografia

1. 

Roliński Adam, A gdy na wojenkę szli Ojczyźnie służyć...: pieśni i piosenki żołnierskie z lat 1914–1918: antologia, wyd. 2, Kraków, Księgarnia Akademicka, 1996, s. 245, 246, 436, 437.

2. 

Beliniak_pismo_Kola_b_Zolnierzy_1_Pulku_Ulanow_Leg_Pol_Beliny_imienia_Jozefa_Pilsudskiego_1962_12, s. 34.

3. 

Szul Bogusław, Piosenki leguna tułacza, Warszawa, 1919, s. 158.
Nuty, nr 6.