Zgłoszenie do artykułu: Bez aluzji

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Hej, nie ma rady na to,

Chodzi wódka za tatą,

Taka z niej bestia chytra.

Na przedzie tata drepta,

A za nim o pół metra

Tupta sobie pół litra...

Już nam się to nie przykrzy,

Bo jużeśmy „przywykłszy”,

Jak mawia wuj znad Niemna,

Zwłaszcza że te pół basa,

Co tak za tatką hasa,

To istotka przyjemna.

Nie złości się, nie rzuca,

O nic się nie wykłóca,

Nikomu nic przeszkodzi.

I tylko czasem tacie

Okrzyk się wyrwie w chacie:

– Znów wódka za mną chodzi!

Mamusia robi fochy.

Mówiąc: – Za mną pończochy,

Też chodzą od tygodnia!

Sprawdzaliśmy to z bratem –

Nie widać... A za tatem

Wódka posuwa co dnia!

Badały tatkę wszędy

Kliniki i urzędy,

Wyszła taka konkluzja:

W wyniku tych analiz

U tatki to realizm

A u innych – aluzja!

Inni myślą umownie,

A nasz tatko – dosłownie,

Obce mu są przenośnie:

„Wódka chodzi” gdy stwierdzi,

To fakt! Ba, nawet śmierdzi,

I tupie coraz głośniej!

Więc cieszymy się szczerze,

Myśląc o charakterze

Prostym naszego tatki.

Zwłaszcza że i za nami

Chodzą już wieczorami

Dwie śliczne, małe ćwiartki![1], [2]

Bibliografia

1. 

Waligórski, Marek
Prywatne archiwum Marka Waligórskiego – syna Andrzeja Waligórskiego.

2. 

http://www.waligorski.art.pl/liryka.php?litera=b&nazwa=26
Strona internetowa poświęcona twórczości Andrzeja Waligórskiego [odczyt: 31.08.2018].

3. 

Kozłowska, Agnieszka