Błędy wróżbitów

Zgłoszenie do artykułu: Błędy wróżbitów

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

No cóż, wróżbici także się starzeją:

Rtęciowe brody, płynnosrebrne oczy.

Choć mają stawić czoła ciężkim dziejom,

Gdzie teraźniejszość kroczy i druzgocze.

No cóż, wróżbitom starość taka sama

Jak tym, co nawet sobie nie wróżyli;

Dziś przeżywamy pojutrzejszy dramat.

Jutro świetliste tych, co wczoraj byli…

  Uwierzcie zgrzybiałym wróżbitom,

  Bo zawsze mieć będą rację…

  Oni życie oddali

  Wyobrażeń orbitom

  Licząc tylko na – próżni – owację.

Wróżbity umysł także zna granice,

Uczucia jego nie obce miłości,

A wróżyć musi: Wywracać na nice

Płaszcz czasu, co przecież utkany z podłości.

Ale wróżbicie – życie też pisane,

Śmierć sławna, haniebna lub ledwie – półgodna.

Bo mylił się, mylił się, mylił się – z rana,

A prawda wieczorna spóźniona, bezpłodna.

  Uwierzcie wróżbitom zgrzybiałym,

  Bo rację będą mieć zawsze…

  Oni życie oddali,

  Aby dramat był – cały,

  A pointy, jak zwykle – straszne.[1]

Bibliografia

1. 

https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/bledy-wrozbitow/
Strona internetowa poświęcona Jackowi Kaczmarskiemu [odczyt: 13.05.2021].