Błogosławiona dobroć człowieka
Niesie pokój ludziom w dom,
W progu chaty na sierotę czeka,
Nie da płynąć bólu łzom.
Wyciągnijmy dłonie ku dobroci,
Niechaj dom nasz słoneczkiem ozłoci,
Błogosławiona dobroć człowieka
Niesie pokój ludziom w dom.
Pozdrawiamy cię, ziemio rodzona,
W majestacie rodnych sił,
Pługiem chcemy się wedrzeć do łona,
Do tętniących matki żył.
Będziem orać ojcowe ziemice,
Wydrzem z głębi życia tajemnice,
Pozdrawiamy cię, ziemio rodzona,
W majestacie rodnych sił.
Błogosławiony chleb ziemi czarnej,
Wieczna miłość, wieczny cud,
Dar matczyny, radosny, ofiarny,
Z łona ziemi, słońca płód.
Daj nam, Ojcze, powszedniego chleba,
Z łona ziemi, słonecznego nieba,
Błogosławiony chleb ziemi czarnej,
Wieczna miłość, wieczny cud.
Sprawiedliwość niech chleb w rękach waży,
Sprawiedliwa, dobra dłoń,
Niech się krzywda ni zdrada nie zdarzy,
Ziemio – matko, krzywdy broń!
Sprawiedliwie dzielcie chleb, ojcowie,
Łzy sieroce czekają i wdowie,
Sprawiedliwość niech chleb w rękach waży,
1. |
Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 11. |
2. |
Olszewski Jerzy, Śpiewnik młodej wsi: na 2 głosy, Warszawa, Centralny Związek Młodej Wsi, 1937, s. 103, 103a. |