Znajome, zakątki
i rzeka znajoma,
nad którą w dzieciństwie
szumiały nam drzewa.
W ich szumie ukrynta
i nasza historia,
i jutro tworzące się teraz.
Bo tylko tutaj są nasze domy
i ponad nimi jest nasze niebo,
bo tylko tutaj drzew bliska mowa
i gdzieś za lasem ukryte echo.
Bo tylko tutaj prowadzą drogi,
wśród których wybrać musimy własną,
bo tylko tutaj dni są spokojne
i wszystkie noce pod dobrą gwiazdą.
Bo tylko tutaj w kolorach tylu
są krajobrazy aż po horyzont,
bo tylko tutaj jest nasze miejsce,
historii śladem idąca przyszłość.
Znajome są dachy
i wieża znajoma,
ta, z której niedawno
chcieliśmy świat odkryć.
Spójrz, nad nią ptak jakiś
w swym locie przystanął,
chce gniazdo założyć, chce zostać.
Bo tylko tutaj...[1]