Bude jarmak (jarmark) bude, w Priaszowi w seredu,
Ta ja swoju żenu na jarmak powedu.
Kied bude doroho, prodam tia neboho,
Kied bude za tunio, pod domiu gazdynio!
Neskorozme pryszly, już sia rozchodżały.
A za moju staru mało mi dawały.
Jeden mi obiciau piudruha talara.
Druhyj any tylko, bo je duże stara.
W Priaszowi–m ne naszou kupcia bohatoho.
Powedu tia żeno, aż do Humennoho.
Ked tia dobry prodam, a że nycz ne wtraczu.
Kuplu sobi lipszu, choc daszto dopłaczu.
Żenu ja tam prodau, ale i zapłakau.
Chto mi tera bude moji kerpci łatau?
Pidu znou na jarmak, kuplu tia neboho.
Cy budesz za tunio, abo za doroho![1]
1. |
http://www.mikolaje.lublin.pl/index.php?strona=dyskografia&plyta=3&jezyk=pl |