Całe życie czekam
dzień po dniu,
płynie czasu rzeka
wieczny nurt.
Gdzie mnie niesie
życia prąd?
Ciągle pytam
dokąd, skąd.
Całe życie czekam
mrok czy blask,
na człowieka
co zatrzyma czas.
Tylko miłość ma tę moc,
kiedy kocham to
mam w swoich dłoniach los.
W tym świecie pełnym złud,
bajecznie pięknych kłamstw,
nie wstydzę się prostych prawd.
Chociaż nie jest łatwo
Przemijać w rytmie dni,
nie zgaśnie we mnie światło,
ta miłość musi przyjść.
To może brzmi zbyt prosto,
nie szukam błędnych gwiazd,
nadzieja moją siostrą
a moim wrogiem czas.
Cóż życie to czekanie
róż co dzień nie da nikt,
musi być cień, by kiedyś był blask
nie wstydzę się prostych prawd.
W tym świecie pełnym złud,
bajecznie pięknych kłamstw,
nie wstydzę się prostych prawd.[1]
1. |
https://www.michalbajor.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=53:cale-zycie-czekam&catid=17:teksty-piosenek&Itemid=101 |
2. |
Grząbka Patryk, Moje piosenki – Michał Bajor, Warszawa, Agencja Artystyczna MTJ, 2003, s. 123. |