Jo–żym był mały skrzat,
ty–mało pyrda,
kiedy żym dyrdał
za tobą w świat!
Do lani poszłem wnet
z czachom jak korbol:
co dziń żym z torbom
przy tobie szed!
Ref.:
Całuje sznupke twom
i szeptom w ucho,
zaś potem słuchom
serducha ton!
Całuje sznupke twom
i czorne ślypie,
boś jezd w mym typie
i jo cie znom!
A kiedy mały skrzat
zmienił się w juchte,
to świńskim truchtem
wpad na twój ślad!
Był ze mnie łebski szczun,
co doł ci szczyńście
i przed zamyńściem
cołkom cie wziun!
Ref.:
Całuje sznupke twom...
Zwiunzałaś ze mną los
w chynchach i kierzkach,
gdzie każdo ścieżka
pamiynto nos!
Ty usidliłaś mnie
w tych kieretynach,
bo–żym mioł szplina,
na twoim tle!
Ref.:
Całuje sznupke twom...
Ty mi nie psułaś krwi,
szłaś mi na rynke
bez nocki piynkne
i smyntne dni!
Zrobilim pore prób
i... trzy dzieciory,
wiync jezdnym skory
wziuńć z tobą ślub!
Ref.:
Całuje sznupke twom
i szeptom w ucho:
– Moja dziewucho,
czy jo cie znom?
Całuje sznupke twom
i czorne ślypie!
– Czyś jezd w mym typie
– Czy jo cie znom???[1]