Siedziały w lesie pochności leśne
siedziały w dziurze
na siwyj górze
siedział na drzewie diablicek młody
potocek chlustoł gorzciami wody
kie my sie ześli lemze świtaniem
świat sie zakręcił naszym kochaniem
Pochności leśne i śpiywki ptosie
zesły sie w tońcu na śrybnyj rosie
juz my na chmurze wniebowstąpili
kie my w bośkaniu wargi złącyli[1]
1. |
http://www.mikolaje.lublin.pl/index.php?strona=dyskografia&plyta=6&jezyk=pl |